Ως μη ειδήμων, αν και ξεκίνησα παίζοντας πλήκτρα και με ευχαριστεί ακόμη να ασχολούμαι λίγο (έστω VST!), στο χώρο της σκληρής μουσικής θα ξεχωρίσω τους πληκτράδες των Dream Theater. Μου είναι πολύ ευχάριστος ο ρόλος των πλήκτρων στη μουσική τoυς, με τον Moore φυσικά να ξεχωρίζει σε όλα τα επίπεδα (πλην ίσως της τεχνικής, μιας και o Rudess είναι "αλλού").
Από την άλλη, οι Toby Smith και Matt Johnson, αμφότεροι πληκτράδες των Jamiroquai μου αρέσουν απίστευτα. Μπορεί να υπάρχουν χιλιάδες μουσικοί σαν αυτούς, δε διαφωνώ, αλλά αυτά που έχουν παίξει ακούστηκαν σε εξαιρετικά ευρύ επίπεδο (λόγω της εμπορικής επιτυχίας των Jamiroquai), και κατά συνέπεια το παίξιμο τους μου είναι πολύ οικείο.
Μάλιστα, μπορώ να πως επηρέασαν σε πολύ μεγάλο βαθμό την αντίληψη μου για τον ρόλο των πλήκτρων στη μουσική, και επιδιώκω ανάλογη προσέγγιση στο δικό μου/μας υλικό...