απλα υποστηριζω οτι το μονο απαραιτητο οργανο για να ροκαρεις ειναι η κιθαρα.κ με ενοχλουν απειρα οι μπασσιστες που για να παιξουν κατι παραπανω ξεγυμνωνουν τα τραγουδια παιζοντας το μπασσο σαν μπουζουκι
Περιμενω επιθετικες απαντησεις 
Αν και μπασιστας , συμφωνω απολυτα μαζι σου στο "αστειο" περι μπουζουκο-μπασου η αλλιως κιθαρο-μπασου! Ειναι κατι το οποιο καθε φορα που το βλεπω σε καποιο live με κανει να θελω να φυγω... Ειναι εκεινη η στιγμη που ο μπασιστας εχει ξεχασει το ρολο του και (μαλλον) προσπαθωντας να αποδειξει σε κοινο , κυριως πολυ νεαρης ηλικιας το τι αξιζει αρχιζει το speed/shred-bass playing. Εκει πιστευω οτι χανεται καθε εννοια του groove καθως και του οργανου το οποιο κραταει στα χερια του.. Οταν θα σολαρει ο μπασιστας η οταν κυριως θα κανει το γεμισμα του ειτε κατα passing ειτε καποιο feel'in στο τελος(συχνα) καποιου μετρου, αυτο που κανει θα πρεπει να συμβαδιζει αρμονικα , μα κυριως ρυθμικα με το υπολοιπο παιξιμο του στο κομματι.... Δεν μπορεις ολο το κομματι να το παιζεις σε τεταρτα, και τα γεμισματα σου να ειναι 16κτα.. Ακουγετε "σαν να ξυνει"..
Παρολ'αυτα εαν το κομματι το επιτρεπει , σε μουσικες τυπου fussion κτλ, σιγουρα αφου θα εχεις ξεκινησει με εναν δυναμικο ρυθμο, τα γεμισματα σου δεν θα εχουν να ζηλεψουν αυτου ουτε σε ταχυτητα ουτε σε πολυπλοκοτητα.. Φυσικα σε μια τετοια περιπτωση, θα χρησιμοποιησεις και τις αντιστοιχες παυσεις σου σε αυτες , τα μπουκωματα κτλ, τα οποια θα κανουν το αποτελεσμα σαφως να μην θυμιζει μπουζουκι παρα μονο μπασο..
Οντως οι περισσοτεροι μπασιστες , κυριως οταν ανεβουν το πρωτο μεγαλο τους σκαλι στο παιξιμο (ξεφυγουν απο το κυνηγι της τονικης νοτας και της κασας) αρχιζουν να βαζουν στο κομματι που παιζουν "οτι χωραει". Το ευτυχες ειναι πως υστερα απο λιγο καιρο (1-5 χρονια) αφου τα ακουσματα τετοιου ειδους θα εχουν γεμισει το μυαλο τους, καταλαβαινουν πως καμια φορα ο μουσικος ακροατης αντιλαμβανεται τον μπασιστα ως "παπα" οχι απο τα τρελα ανεβοκατεβασματα και τις ταχυτητες, παρα απο ακομα και εκεινη την μια νοτα που παιξανε σε ολο το κομματι η οποια ομως ηταν ολοσωστη σε δυναμικη καθως και σε ηχοχρωμα... (ισως υπερβολικο το παραδειγμα..)
Θελει εμπειρια στο αυτι/κεφαλι του μπασιστα για να καταλαβει ποσα απο αυτα που "προλαβαινει" να χωσει στο κομματι κολλανε και ποσα το κανουν χειροτερο.. Παρολ'αυτα οταν αυτη η εμπειρια επελθει ερχεται ο μπασιστας και δηλωνει ενωποιον ολων πως "Χωρις ενα καλο μπασο, η μουσικη θα ηταν αδεια" (Τον χειροκροτουνε τοτε, και παει και κρυβεται παλι πισω απο τους τραγουδιστες, διπλα στο hi-hat και στον ενισχυτη του, που ειναι το μονο μερος επανω στην σκηνη στο οποιο νιωθει ομορφα μεσα στον μισανθρωπισμο του.. Σκεφτεται τοτε "Γελατε, μα εαν σταματησω να παιζω το κομματι σας χαθηκε, εαν κανω φαλτσο ολοι (εκτος ενος μπασιστα μεσα στο κοινο) θα κοιταξουν τον τραγουδιστη, η την κιθαρα).....Ξεφυγα!
Σολο μπορει να γινει απο το μπασο , και συμφωνω με το Νικο στο οτι αυτο ειναι που κανει την μπαντα ξεχωριστη στην ελλαδα, αρκει βεβαια ο μπασιστας να ακολουθει τα οσα προειπα..
Οσο για το εαν το μπασο ακολουθει την κασα.. Ναι ετσι δειχνει στην αρχη, κυριως εαν παιζει κανεις ροκ στην οποια αυτο κοντευει να ειναι κανονας. Ομως οσο προχωραει ενας μπασιστας τα σκαλοπατια προς τα πανω και τις δεκαετιες προς τα πισω (κατι αναγκαστικο για να μαθεις καλυτερο μπασο), αρχιζει και νιωθει τα χτυπηματα του επανω στα αλλα μερη μιας drum.. Και ακουμπησει την Jazz και την Latin (ιδιαιτερα την τελευταια στην οποια δεν υπαρχει η εννοια τυμπανα, παρα μονο κρουστα) τοτε θα καταλαβει πως ο κρουστος οφειλει να παιζει τα δικα του , και ο μπασιστας απο αυτον να λαμβανει μονο το μετρημα σε καποιο hi-hat η το Clave επανω στα Congos , και απο κει και υστερα θα ξεχναει τον κρουστο και θα αναλαμβανει οσα λεει η μουσικη θεωρια σε αυτα τα στυλ της μουσικης καθως και η εμπειρια του και η ψυχη του .
