Η αδικία και το μίσος,
στις ανιούσες δυνάμεις της,
συνεχώς προσαυξάνεται….
και δεν υπάρχει,να παρ΄η ευχή,
ένας κοντινός πλανήτης,
να πάμε εκεί με τα πόδια,
για να μαζέψουμε τα κομμάτια μας !
Είμαστε βλέπεις μικροί και ανήμποροι,
και ο δρόμος διαστημικά μακρύς και ανέφικτος !
Ο πλανήτης Γη ολονέν και πλειότερο μας πονάει,
οι δρόμοι όλοι ερμητικά κλειστοί,
θαρρείς και κάποτε,δεν υπήρχανε δρόμοι !
Ο Κόσμος σταυρώνεται,
η ψυχή μας σταυρώνεται,
όλοι μας σταυρωνόμαστε…..
Πραιτωριανοί και αρριβίστες,
μίσθαρνα όργανα του γεροκαπιταλισμού,
επί του έργου τους,
οι πένες λιγόστεψαν,
σώπασαν βλέπεις κι οι ποιητές,
θαρρείς κι αυτοί,δουλοπάροικοι του καπιταλισμού,
υπαγορεύτηκαν να σωπάσουν !
Δεν κοστίζει τίποτε μία πένα,
ούτε ένα κομμάτι χαρτί,
ίσα,ίσα,μία μπουκιά,
απ΄το ψωμί τους !
Καταραμένε καπιταλισμέ με τα βίτσια σου,
πότε να ψοφήσεις,
να σε δω να πνέεις τα λοίσθια,
κι εσύ επιτέλους,
να γελάσω κι εγώ μία μέρα !
Καραραμένε,ε καταραμένε !
