Και πάλι δε θα με βρεις σύμφωνο. Ουδόλως με ενδιαφέρει να υπάρχει κάτι ως αυτοσκοπός ή ως ιστορική συνέχεια και μόνο, από τη στιγμή που δεν εξυπηρετεί τα στάνταρ αξίας ή ποιότητας που έχω ο ίδιος θέσει. Δεν προσφέρει τίποτα η παρουσία 50 Δυτικών Συνοικιών και λοιπών μετριότατων (γιατί είμαι κι επιεικής) συγκροτημάτων, παρά λειτουργεί σαν προπέτασμα ηχητικών σκουπιδιών που κρύβουν ή παραγκωνίζουν τα πραγματικά σπουδαία που συντελούνται την ίδια στιγμή. Η μαζικότητα της μουσικής προσφοράς, όταν προέρχεται από τις ίδιες τις εταιρίες, σπανίως αναδεικνύει το σημαντικό. Συνήθως χρησιμεύει μονάχα για να ξηλώνονται οι τσέπες του αγοραστικού κοινού, που πέφτει αφελώς στην παγίδα της παραπλάνησης, βλέποντας μια σκηνή που δήθεν βρίσκεται σε άνθηση. Trendy έγινε, λόγω των "πακέτων" που έπεσαν στο παιχνίδι τότε, το ελληνόφωνο rock σε μια προσπάθεια να πατήσουν στη μεγαλύτερη απήχηση που απέκτησαν οι Τρύπες και τα Ξύλινα. Μυρίστηκαν χρήμα με άλλα λόγια κι έπεσαν με τα μπούνια, δισκογραφώντας το κάθε μικρό ή μεγάλο ψώνιο. Και για να το επεκτείνω...μια τεχνητή φούσκα, μια κατασκευασμένη εκ του μη όντος πανσπερμία, που δε δικαίωσε ποτέ το μέγεθός της, υπήρξε όλο αυτό.
Χίλιες φορές λοιπόν να μιλάμε για εκμηδενισμό ενός ρεύματος, παρά προβολή της ευτέλειας ως ηχητική πρόταση. Διατηρούσαν τον ασθενή με μηχανήματα, διότε τους απέφερε τη σύνταξή του, μέχρι να αφήσει τον επιθανάτιο ρόγχο εξαντλημένος από το άρμεγμα. Μη σώσει και υπάρξει punk, αν δεν έχει τίποτα να δώσει, αν δεν μπορεί να προχωρήσει τα πράγματα, να καινοτομήσει, να υπερβεί, να προωθήσει νέες αισθητικές κι ουσιώδεις προτάσεις. Λες και θα έσταζε η ουρά του γαϊδάρου αν δεν υπήρχαν 10 παραλλαγές χιλιοακουσμένων πραγμάτων, αλλά μία μόνο που είχε λόγο ύπαρξης (όπως ο ίδιος έχω επιλέξει να τον ορίζω).
Ακομα δεν πρεπει να τους βαζουμε ολους στο ιδιο τσουβαλι.Μεσα σε αυτους που αναφερεσαι αφηνεις να εννοηθει οτι συγκαταλεγονται και οι Magic de Spell ας πουμε, που ειναι ενα πολυ αξιολογο συγκροτημα κατα τη γνωμη μου.
Oi Magic De Spell δεν αποτέλεσαν δημιούργημα της εποχής που αναφέρω, αλλά φυσικά και την αξιοποίησαν (όπως και κάθε άλλος). Δεν ακυρώνω τις παρελθοντικές τους κατακτήσεις, φοβάμαι όμως πως οι ίδιοι τις απαξιώνουν πλέον, μέσα από την αδυναμία τους να σταθούν αντάξιοί τους.
Οπως και να 'χει αξιζει να κανουμε μερικες αναφορες ωστε οποιος αγνοει την υπαρξη αυτης της μουσικης, να ενημερωθει και να ακουσει για να ειναι σε θεση να κρινει.
Η ενημέρωση δεν έβλαψε ποτέ και κανέναν, αρκεί να έχει μια σφαιρικότητα. Γι' αυτό άλλωστε καταγράφω και τις ενστάσεις μου, ώστε άπαντες να μπορούν να διαμορφώσουν άποψη, εξετάζοντας ποικιλότροπα το ζήτημα. Απλώς θεωρώ πως η άγνοια στην περίπτωσή τους, είναι κάτι παραπάνω από δίκαιη, στο βαθμό που δεν είχαν να δώσουν κάτι που δεν προϋπήρχε ή έστω 1-2 κομμάτια ως άλλοθι παρουσίας.
Ο Θεοτοκατος με "Το πιστολι στο πιατο" ειχε πλακα! Μου αρεσε τοτε..πηγαινα και δημοτικο!
Να σου πω την αλήθεια, το συγκεκριμένο τύπο τον έκαψε για τα καλά η Legend. Ο δίσκος του
"Τα Όνειρα του Μικρού Ψαριού" που αποτέλεσε αποκλειστικά προσωπική του δημιουργία από κάθε άποψη, θα είχε τύχει άριστης υποδοχής, αν έφερε το όνομα του Παυλίδη και δεν είχε ακυρωθεί η καλλιτεχνική του αξία, με την προβολή του μετά από διαφημίσεις με σερβετάκια μέσω του Star.
