Ευχή

[ερεβος]

Περπατησα αποψε
σε δρόμους υγρούς και λασπερούς
που στοίχειωσαν για χρόνια
τα κουρασμενα βηματα μου

Ηταν τ ονειρο που είδα τη μορφη σου
όχι στ αλήθεια
μα σαν Νεφέλη
που απ το πλεύρο μου
ζηταγε να φυγει

Προσπάθησα πολύ μα πάντοτε
το μυαλό μου μ' έδιωχνε σε σκέψεις άλλες
Και τη μορφή σου ξέχασα
μαζί και τη ματιά σου

Σε όνειρα θολα γεμάτα υγρασία
μαζί με τα κόκκαλα σαπίζει η ελπίδα
πως καποια μερα θα σε δω και πάλι

Και τότε γλυκα ο θάνατος ας με παρει
γαλήνιο κι ωραίο στο χώμα που με γέννησε

[Iroukos]

τι εγραψες παλι βρε "αθεοφοβε"

πολυ όμορφο! μαρεσει πολυ! εχει το στιγμα σου!
καιρο εχω να σε διαβασω... τωρα που ξαναρχισες μη σταματας!

[old_lion]

"...Προσπάθησα πολύ μα πάντοτε
    το μυαλό μου μ' έδιωχνε σε σκέψεις άλλες
    και τη μορφή σου ξέχασα
    μαζί και τη ματιά σου..."

Γεια σου Χρήστο , γεια σου .

[pinelopi]

Έτσι...έτσι...μην ξεχνιόμαστε κιόλας...ένα θανατικό δικό σου μου 'χε λείψει...

Και τη μορφή σου ξέχασα
μαζί και τη ματιά σου

...ο χειρότερος φόβος μου...

[Twix]

Ωραια τα ειπες..... οπως παντα Χρηστο.......

[ερεβος]

Να στε καλα...Ευχαριστω πολυ.

[Fusalida]

...Οι απελπισμένοι ανακαλύψαν την ελπίδα...που λέει και το άσμα....
....Την Ελπίδα που μόνη ξέμεινε στης Πανδώρας το κουτί....μεσά εκεί κι η καρδιά μου έχει κλειστεί...
....Μαζί σου κι εγώ λοιπόν σκοτείνέ μου ποιητή...

....Να'σαι καλά Χρήστο μας....

[holliday]

Ερεβε,

κινδυνεψες να γινεις λυρικος, αλλα το εσωσες 

(αστειευομαι φυσικα)

μου αρεσε πολυ, ισως περισσοτερο απο πολλα αλλα δικα σου.

εχει μια απλοτητα χωρις να ειναι απλοικο (το αντιθετο θα ελεγα).

και το να καταφερνεις να εκφραζεσαι μεσα απ αυτη την απλοτητα, για μενα ειναι κατορθωμα.


αντε να δουμε τι αλλο πενθιμο θα μας ετοιμασεις.

[συννεφάκι]

"και τη μορφή σου ξέχασα, μαζί και τη ματιά σου"
ναι.... πολύ ωραίο... Βέβαια, ποτέ δεν ξεχνάς το συναίσθημα..