Σαλπίσματα.

[kuiper]

                   Σαλπίσματα.

  Στον άγνωστο τον κόσμο μου κι' απόψε σεργιανούσα
  στου αγνοουμένου έρωτά μου το σοκάκι
  και το χαμόγελο του φεγγαριού ρωτούσα
  που νάναι η άνοιξη λουλούδια να γεμίσω το δισάκι.

  Όλη η ηχώ των αστεριών με θύμησες το νου μου πλημμυρίζει
  σε μιά βουή από ιδέες που είχα ταπεινές
  νοσταλγικό το νοτισμένο χώμα που μυρίζει
  σε μύθους κι΄εποχές αλλοτινές.

  Στο κοιμισμένο το κουράγιο ένας καημός
  το δειλινό μι΄απέραντη αντάρα
  σύννεφα μέθης απροσπέλαστος ο λογισμός
  μέρα θλιμμένη αποφράδα.

  Του γέλιου μου θρηνώ τη συντριβή
  από του χρόνου την αδήριτη ρομφαία
  του άδηλου μου έρωτα φωνή αλαργινή
  σαλπίσματα οπισθοχώρησης μοιραία.

[pinelopi]

Η αύρα αυτών των στίχων είναι πως να το πω; Φθινοπωρινή...
Η βροχή που δακρύζει...
Το χώμα νοτισμένο...
Το χαμόγελο του φεγγαριού...
δε φτάνουν να ξυπνήσουν το κουράγιο;

[kuiper]

   
   Κι' εδώ μοναξιά Κατερίνα!

[Iroukos]

Όλη η ηχώ των αστεριών με θύμησες το νου μου πλημμυρίζει
  σε μιά βουή από ιδέες που είχα ταπεινές
  νοσταλγικό το νοτισμένο χώμα που μυρίζει
  σε μύθους κι΄εποχές αλλοτινές.


ομορφες σκεψεις πλυμμιριζουν το μυαλο μου με αυτες τις λεξεις σου, δακρυζει το φεγγαρι, κ η βροχη εχει  μια αυρα σαν τ'αγερι, εχει μια ομορφια απεριγραπτης μαγειας!!!

υπεροχο! με συγκινησε, με αγγιξε... κ αυτη η μοναξια ποσο με συντροφευει...

[kuiper]

 Iroukos

 Καλώς όρισες για πρώτη φορά (στα δικά μου γραπτά εννοώ) και σ' ευχαριστώ
 για τα καλά σου λόγια μα και για την παρέα-συντροφιά σου.

 Καλό σου βράδυ και να είσαι πάντα καλά.