Γεωργία Λαιμού,
e-goΈνας δίσκος λίγες λέξειςNa ευχαριστήσω λοιπόν τον Σωκράτη Μάλαμα που μου συνέστησε (με την πρώτη του παραγωγή), τον εκ Κοζάνης ορμώμενο νέο τραγουδοποιό κύριο Νίκο Χαλβατζή (αλήθεια τι τρώνε στην Κοζάνη κι έχουν τόσες ωραίες ιδέες? Ο κρόκος λειτουργεί και ως τρόφιμο που ξυπνάει τη δημιουργικότητα? Αν είναι έτσι να μετακομίσω αμέσως).
Όχι, δεν είναι καθόλου αστείο αυτό το δισκάκι, και μη παίρνεις λάθος «σήμα» από τα περί Κοζάνης. Το «Πλάνο εξόδου» είναι ένα ηχογράφημα γεμάτο υπέροχες μουσικές και ηχητικές ιδέες (εγκεφαλικές και «διανοούμενες», δε λέω, αλλά ενδιαφέρουσες και κατά τόπους συγκινητικές, οφείλω να πω).
Είναι επίσης ένα δισκάκι το οποίο δηλώνει εγγράφως τους ποιητές που αγαπάει (μεταξύ των οποίων ο Leonard Cohen, ο Paul Simon & οι Radiohead) και καταγράφει τις δικές του λέξεις μέσα σε μία ηχητική ατμόσφαιρα που πηγαινοφέρνεται από το .. εξωγήινο ροκ μέχρι το ρεμπέτικο κομπλέ με μπαγλαμαδάκι πιο ροκ.
«Άσε τα δύσκολα ποιον θέλεις να γελάσεις
Στη μέρα που έφυγε πως θα μπορούσες να ρεφάρεις
Ήρθαν οι φίλοι σου και στρώνουν το τραπέζι
Και εκείνος έπιασε στον κήπο τα παιδιά και παίζει
Τα λόγια που έμειναν κεριά στους δρόμους να φωτίζουν
Σταυροί από καπνό. Θα δεις τις πόρτες πως ανοίγουν
Και αν είναι οι φίλοι σου, αν αυτό είναι το τραπέζι
Εκείνος γνώρισε στον κήπο τα παιδιά και παίζει»
Με έκρινα εντελώς αναρμόδια για να σου περιγράψω αυτό το ηχογράφημα με ειρμό και ακρίβεια γι’ αυτό διάβασε όσα στιχάκια του έχω αντιγράψει και τρέχα πάρ’ το από το δισκάδικο για να τα βάλεις μόνος σου μαζί του. Θα είναι ωραία, σα να βρήκες τα παιδιά στον κήπο και α παίζεις μαζί τους.
Ποια κομμάτια πρόσεξες;Όλα όσα τραγουδάει ο Σωκράτης Μάλαμας του οποίου η φωνή δένει γάντι με τον ήχο και το στίχο του Νίκου Χαλβατζή και εκείνον τον «Μονόλυκο» που λέει ο Γιώργος Μιχαήλ με την τρανταχτή κι αγέρωχη φωνή του. Πρόσεξα επίσης ότι σε κάποια γωνιά μιας σελίδας λέει: «αν μπορούσες
να πέσεις στην αγκαλιά τους
Χωρίς να πέσεις στα χέρια τους» H. Pratt
Ατάκα που με κάλυψε πλήρως μαζί με πολλά από όσα άκουσα σ’ αυτό το σύγχρονο δισκάκι.
Στιχάκια από μία «ρεσεψιόν»«Ποιο χαμόγελο είπες πως φοράς
Και ποιων το χέρι είσαι
Να μου το θυμίζεις δε μου αρκεί
Μου αρκεί να προσποιείσαι
Το κλειδί που είπαν και του έδωσες
Ούτε κι αυτό σ’ εσάς ανήκει
Κράτα εσύ την κάρτα στο στήθος
Μ’ αυτήν τις μυτιές ν’ ανοίγεις
Έμαθα τον έφερε αυτή
Που ψωμί σ’ όλους σας δίνει
Και που ξέρω αν στα δύσκολα
Την καρδιά ή τα πόδια ανοίγει
Τώρα εγώ να επιπλεύσω εκεί στο μπαρ
Ο χρόνος δε θα με ξεχάσει
Θέλω να δω η ιστορία αυτή
Αν μαζί μου τελειώσει»
[Ένα από τα πιο «περιπλανώμενα» τραγούδια αυτού του άλμπουμ συγκλονιστικά ερμηνευμένο από τον Σωκράτη Μάλαμα]
Δυο τρία πράγματα που ξέρω...Η ηλεκτρονική διεύθυνση είναι:
www.lyra.grCD το οποίο...θα σε ενδιαφέρει αν είσαι άνθρωπος που έχεις ενδιαφέροντα και που θα σε εντυπωσιάσει αν είσαι τύπος που δεν εντυπωσιάζεσαι δύσκολα.
Λες να το αγοράσω;Ναι, είπα.
