Γραψτε τον αγαπημενο σας στιχο.....

[lidia]

Ευχαριστώ πολύ, φίλε Απόλλωνα! Ομολογώ ότι δεν είχα ιδέα...

[Jimmy_Page]

And the wind is crying
for a love that wont grow cold
my lover, she is lying
on the darkside of the globe
but we could just join hands
(Led Zeppelin, The Rover)

Htane mia fora matia mou
kai ena kairo
mia omorfi kura arxontisa
na se xaro
Mia mikropantremeni
kori 3an8i
ton kiri tis prosmenei
bradi proi
Ena sabbato bradi kale
mia kiriaki
ton ilio, to feggari kale
parakalei
Hlie mou fotise ton
feggari mou
pane kai milise tou
gia xari mou
girizei kai armenizei kale
sta pelaga
tous peirates 8erizei kale
kai tous xala
ston ilio, sto feggari
kai sti broxi
kai menane me afineis
ermi kai monaxi
galera anoixtike matia mou
mes ton boria
sti maxi rixtike matia mou
mesa se ena sinafi
peiratiko
eida fotia na anabei
kai foniko
(Nikos 3ilouris, Htane mia fora)

Mia fotografia sou eftase se mena
mia fotografia sou ap ta 3ena
Ap aytes pou kratan oi foitites
ap' autes pou 3eskizei o xafies
ap aftes pou kreman oi foitites
stin kardia tous
Kleise to para8iro sfragise tis portes
tremo gia ton and8ropo me is mpotes
Ti zita kai stous iskious perpata
ti zita kai gia senane rota
ti zita kai to spiti mas koita ka8e bradi
Tosa triantafilla, ta kapse to xioni
ax... afti i anoi3i me matonei
(Manos Loizos, Che Guevara)

O Petros o gioxan kai o franz
se fabrika doylevan ftiaxnontas tanks
O Petros o gioxan kai o franz
axoristoi ginane ftiaxnontas tanks
O Petros o gioxan kai o franz
doulevan ston braun, ston fisser, ston kraft
o braun o fisser o kraft
axoristoi ginane ftiaxnontas trast
O Petros o gioxan kai o franz
anemeloi doulevan panta sta tanks
pote tous den diabasan marx
idea den eixan gia krax kai gia trast
(Manos Loizos, Tritos pagkosmios)

Poso mou leipei i zesti aggalia sou
otan ta kalok... opa la8os

[Politis]

 :DΑπάντηση στον φίλο μου Τζουρά:

Φίλε, σκεφτόμουν να γράψω για τον στίχο αυτόν (το "Αθήνα") και με πρόλαβες. Συγχαρητήρια πάντως γιατί δεν είναι από τα πολυακουσμένα γνωστά τραγούδια του Νταλάρα.Για να φανταστείς στις συναυλίες του που έχω πάει, όταν ρωτούσε "τί να σας τραγουδήσω?", εγώ ξελαρυγγιζόμουν "Αθήηηηναααα" , αλλά τίποτα, προφανώς και ό ίδιος δεν το καλοθυμάται.

Εγώ θα αναφέρω κα΄ποιον άλλον στίχο πάλι από τον ίδιο δίσκο, τον οποίο θεωρώ πολύ σπουδαίο:

Τι δώρο να σου φέρω την Ανάσταση,
τα πλούτη δηλητήριο χρόνια τα'πιαμε,
μια προσευχή θα κάνω μια παράκληση,
συγχώρα μου τ'ανθρώπινα κι αγάπα με.

Βγές την νύχτα στο μπαλκόνι, μέτρα τα νεκρά τ'αστέρια,
είμαστε στον κόσμο μόνοι, γύρω άδειος ουρανός,
η ζωή γυμνούς μας φέρνει και μας παίρνει μ'άδεια χέρια,
μόνο η αγάπη μένει, όλα τ'αλλα είναι καπνός.

Με παίρνουνε οι δρόμοι και με σέρνουνε,
τυφλό πουλί που φτερουγά στην άβυσσο,
Οι ώρες της αγάπης μόνο μένουνε,
να βρώ δυό μέτρα ήλιο και παράδεισο."

Δεν είναι ΥΠΕΡΟΧΟΣ στίχος? Είναι και πάλι της Σώτιας Τσώτου.

[aifsow]

ΣΥΝΙΘΗΣΑ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ.ΣΥΝΙΘΗΣΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ.ΜΑ ΕΙΝΑΙ
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑ ΔΟΧΕΙΟ,ΕΝΑ ΦΤΗΝΟ ΞΕΝΟΔΩΧΙΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΣΤΙΓΜΕΣ.ΓΙΑ ΝΑ ΧΩΡΑΕΙ ΚΑΠΟΥ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΟΤΑΝ ΜΕΝΩ ΜΟΝΟΣ...

[Politis]

 
"Τι να πω σε μια πόλη με καπνούς και τσιμέντα
τα κομπιούτερ δεν λένε για αγάπη κουβέντα, τι να πω
τι να πω Παναγιά μου στης αυλής το παιδί
που φεγγάρι τ' Αυγούστου δεν μπορεί πια να δει, τι να πω

Μα τι να πω τέλος πάντων ντρέπομαι και να το πω
πως είναι ωραίος ο κόσμος επειδή σ' αγαπώ?

Τι να πω στα φαντάρο που φυλάει στη σκοπιά του
και ριπές τον γαζώνει η πικρή μοναξιά του, τι να πω
τι να πω στις γυναίκες μες στο άδειο χωριό
που 'χουν άντρα στην πόλη και στα ξένα τον γιο, τι να πω"

Αν δεν κάνω λάθος είναι στίχος του Ρασούλη. Η μουσική ανοίκει στον αξέχαστο Μάνο Λοίζο, και το έχει τραγουδήσει "αναπάντεχα" η Χαρούλα Αλεξίου στον δίσκο "Τα Τραγούδια της Χαρούλας"

[Politis]

 
"Αγαπώ τα παλικάρια, που δεν ξέρουν για φεγγάρια,
που μυρίζουνε ασβέστη και μπογιές,
κι ανταμώνουνε τα βράδια, σε απόμερα πατάρια,
και διαβάζουν τις φτωχές τους τις καρδιές.

Αγαπώ και το Φροσάκι, τ'ορφανό το κοριτσάκι,
που τις κούκλες του τις φτιάχνει με πανιά,
που μαζεύει κουρελάκια, και τα κάνει παιχνιδάκια,
και ξεχνάει και βροχή και παγωνιά."

Στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου, μουσική του Μίμη Πλέσσα και το τραγούδησε ο αλησμόνητος Στράτος Διονυσίου.

[bluewind]

"Θέλω να σου στείλω μια λευκή κόλλα χαρτί,
γιατί 'σαι η μόνη που μπορεί τη σιωπή μου να διαβάζει...¨- Συνήθεις Ύποπτοι


"Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα
Πέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα
Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφταστα θα ζητούμε;
Βάλτε να πιούμε

Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει
Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι
Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;
Βάλτε να πιούμε

Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει
Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι
Στο περιγιάλι το φαιδρό κι ας γλεντοτραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε

Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει
κι όποιος στ’ αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει
τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε
Βάλτε να πιούμε

Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει
πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει
σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε
Βάλτε να πιούμε

Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα
Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα
καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε

Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη
μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη
μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε
Βάλτε να πιούμε" - Κ. Καρθαίος (Διάφανα Κρίνα: Μουσική)


"Μέσα από τόσα τραύματα υπάρχω
σαν πέτρα σκοτεινή μες το νερό
στους δρόμους που περπάτησες θε'να'ρθω
το δροσερό χαλάζι των ματιών σου για να πιω

Με ένα ζευγάρι μάτια φοβισμένα
και με μια αστροφώτιστη αγκαλιά
πες μου τι θα'μαι αλήθεια εγώ χωρίς εσένα
και σε ποια κόλαση θα ξοδευτώ ξανά

Μικρό κορίτσι με τα βήματα χαμένα
τυχαία γόνατα ξεκούρασαν τα οστά μου
μα πάντα θα'ρχομαι απ'το άπειρο σε σένα
με το χαμόγελο σου στη ματιά μου" - Διάφανα Κρίνα

[petrovgr]

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ...

[roadrunner]

Μην ψάχνεις λόγια να το πεις

Δεν θέλει η αγάπη γλωσσοδέτες

Μήτε μαέστρους και συνθέτες

Μια ματιά μονάχα αρκεί, μια ματιά




Βέβαια στα λόγια όλα εύκολα είναι, αλλα αυτό ίσως να είναι θέμα άλλου thread ...

[billypyx]

Ενας απο τους ωραιοτερους στιχους κατα τη γνωμη μου ειναι:

Σαν τα καράβια που φαίνονται τη νύχτα τα νησιά

Σταματημένα μέσ’ τη μέση του πελάγου

Έχει η ανάσα τους μια γεύση μια γεύση απ' τα παλιά

Που αναστήθηκαν με κόλπα κάποιου μάγου



Εσύ δεν ήσουνα που μίλαγες για ιπτάμενες στιγμές;

Εσύ δεν ήσουνα που έκλαιγες για αγάπη;

Εσύ δεν έλεγες οι άνθρωποι δε θέλουν διαταγές

Από ανθρώπους μηχανές στο ρόλο του προστάτη



Μ' ένα τσιγάρο σαν μεγάλη κιμωλία

Μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία

Μ' ένα τσιγάρο σαν μεγάλη κιμωλία

Μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία


PYX LAX 4EVER

[Τζουράς]

Φίλε μου Politi

Απο ότι φαίνεται έχουμε τα ίδια γούστα στο στίχο! Το "Τι να πω" είναι από τα αγαπημένα μου!

Άκου τώρα μια πραγματική ιστορία με την Σώτια Τσώτου που μου είπε ένας συνθέτης που συνεργάστηκε πολύ μαζί της.

Ο συνθέτης αυτός όταν ήταν φοιτητής νομικής στην Αθήνα, είχε σχέσεις με μια κοπέλα, αλλά αποφάσισε ότι ήθελε να χωρίσουν. Της το είπε και αποφάσισαν να περάσουν μια ακόμα νύκτα μαζί.

Το επόμενο πρωί όταν ξύπνησε ο συνθέτης, η κοπέλα είχε φύγει. Βρήκε το διαμέρισμα πεντακάθαρο, συγυρισμένο, τα ρούχα του διπλωμένα. Κατάλαβε τελοσπάντων ότι η κοπέλα αυτή τον αγαπούσε πραγματικά και ένιωσε τρομερές τύψεις.

Τηλεφώνησε στην Σώτια Τσώτου και της είπε την ιστορία. Λίγη ώρα μετά του τηλεφώνησε πίσω με τους ακόλουθους στίχους. Είναι οι σκέψεις της κοπέλας που τον βλέπει να κοιμάται χωρίς να τον ενδιαφέρει για το νιώθει εκείνη.

Απόψε δίπλα μου κοιμάσαι
κι ο ύπνος σου είναι βαρύς
στερνή φορά που πλάι μου θα 'σαι
και ν' αγρυπνήσεις δε μπορείς
στερνή φορά που πλάι μου θά 'σαι
και ν' αγρυπνήσεις δε μπορείς

Στα δυο απόψε με χωρίζεις
και δεν το ξέρεις και δεν κλαις
όρκο θα παίρνεις, θα νομίζεις
πως δεν με σκότωσες ποτές
όρκο θα παίρνεις, θα νομίζεις
πως δε με σκότωσες ποτές

Στα λιόφωτα τα μονοπάτια
του ονείρου τώρα περπατάς.
Ξύπνα, κι απόμεινα κομμάτια
και τα κομμάτια μου πατάς
Ξύπνα, κι απόμεινα κομμάτια
και τα κομμάτια μου πατάς

Στα δυο απόψε με χωρίζεις
και δεν το ξέρεις και δεν κλαις
όρκο θα παίρνεις, θα νομίζεις
πως δεν με σκότωσες ποτές
όρκο θα παίρνεις, θα νομίζεις
πως δε με σκότωσες ποτές"

Το τραγούδι αυτό το έχω. Όποιος θέλει να το ακούσει ας μου στείλει ένα μύνημα προσωπικό μέσω του φόρουμ.

[petrovgr]

bluewind  για αποκατάσταση της αλήθειας, το ''βάλτε να πιούμε'' δεν είναι στίχος των Κρίνων,αλλά αυτούσιο ποιήμα Κύπριου ποιητή,αν έχεις το cd θα το δείς μέσα στο booklet.Και μένα μου αρέσουν πολύ τα Διάφανα Κρίνα,απλά αυτό τυχαίνει να μην είναι δικός τους στίχος.Ωραίο παράδειγμα από τον τρόπο που γράφουν είναι κατά τη γνώμη μου :


''...κι εγώ που πάντα ήθελα μέσα σου να ζήσω
σφαδάζω κάτω από έναν ξένο αστερισμό
ήρθα εδώ να υποφέρω,να αγαπήσω,και να χαθώ...''

[Τζουράς]

Επειδη με ενδιαφέρει, ποιος είναι αυτός ο Κύπριος ποιητής, και πιο είναι το τραγούδι των Διάφανων Κρίνων;

[bluewind]

bluewind  για αποκατάσταση της αλήθειας, το ''βάλτε να πιούμε'' δεν είναι στίχος των Κρίνων,αλλά αυτούσιο ποιήμα Κύπριου ποιητή,αν έχεις το cd θα το δείς μέσα στο booklet.Και μένα μου αρέσουν πολύ τα Διάφανα Κρίνα,απλά αυτό τυχαίνει να μην είναι δικός τους στίχος.

Ma den isxyristhka pote pws o stixos anhkei sta Diafana Krina...malista an epistrepseis sto post mou, sthn teleytaia grammh tha vreis to parakatw:

"...Βάλτε να πιούμε" - Κ. Καρθαίος (Διάφανα Κρίνα: Μουσική)"

To gnwrizw pws einai poihma tou Karthaiou, alla exw thn aisthish pws o teleytaios den einai apo thn Kypro...toulaxiston kati tetoio den anagrafetai pouthena sto cd. Mhpws ton mperdeyeis me to Lino Iwannidh (adelfo tou gnwstou Alkinoou) pou egrapse tous stixous sto Themethlo?

Tzoura...anafora ston Karthaio tha vreis edw: http://www.geocities.com/diafana_krina_gr/poiites/karthaios.htm

[Politis]

 :)Χαίρομαι που ταιριάζουν τα γούστα μας φίλε Τζουρά.

Λοιπόν άλλος ένας όμορφος στίχος :

"Ένας άπονος αγέρας, μ'έχει φέρει ως έδω,
και στο γυρισμα της μέρας είπα να σε ξαναειδώ.

Μού'πες κάποτε μια λέξη, όταν ζούσα μοναχός,
κι ήτανε σαν νά'χε βρέξει δύο μερόνυχτα ο Θεός.

Όλη νύχτα η βρύση στάζει, φλέβα πού'χει πια κοπεί
σαν βροχή και σαν μαράζι σε μια τσίγκινη σκεπή"

του Μάνου Ελευθερίου και μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου.
Το τραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας στον δίσκο "Σεριάνι στον κόσμο".

Επίσης:

"Πέντε η ώρα χάραξε, η φάμπρικα σφυρίζει,
σήκω καλέ μου κι άλλαξε, να πάμε για δουλειά.
Το ξυπνητήρι χτύπησε, η βάρδια μας αρχίζει,
κουράγιο να την βγάλουμε και τούτη τη χρονιά.

Δυο πεντάχρονα αγγελούδια,
μ'ανοιχτή την αγγαλιά,
περιμένουν νύχτα μέρα,
με βροχή ήλιο κι αγέρα
σαν χελιδονάκια στην φωλιά..."

Από τους "Ροβινσώνες" σε στίχους Γιώργου Σαμολαδά και μουσική Απόστολου Καλδάρα. Το τραγούδησε η Χαρούλα Αλεξίου.

[petrovgr]

Χίλια sorry φίλε μου διάβασα επιπόλαια το post σου και επειδή ήξερα τους στίχους δεν τους διάβασα όλους,είδα κατευθείαν το ''διάφανα κρίνα'' κάτω κάτω.  

[bluewind]

Den trexei tipota file mou

Kalws hrthes sto board

[Σωκράτης]

Απο το "Μη φύγεις ",σε στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου:

"Δεν έχω κάτι να σου πώ
τι να σου εξηγήσω
νύχτα με παίρνουν τα όνειρα
νύχτα με φέρνουν πίσω"  

[Panos324]

"Το καλοκαίρι το μορτάκι
φιλί,φιλί σου ζωγραφίζει το κορμί
κι εγώ στο χαμηλό πορτάκι
θέλω να μπώ κι όλο ζητώ μιαν αφορμή"

Στίχοι: Κουγιουμτζής Σταύρος

[bluewind]

tha prospathisw na perasw apo ta xrwnia
opws pernaei apo ta xrwnia ena paidi
FALTSA SFYRIZWNTAS KAI ME LITA KORDWNIA
tha paw apenanti na sbhsw ti giorti

malamas

Apla mia epishmansh pws stixourgika to kommati anhkei ston Odyssea Iwannou...h syneisfora tou Malama eksantleitai sto mousiko epipedo.

[Politis]

 8)Γειά σας και πάλι,

"Η φάμπρικα δεν σταματά, δουλεύει νύχτα μέρα,
και πώς τον λέν τον διπλανό, και τον τρελό τον Ιταλό,
να τους ρωτήσω δεν μπορώ ούτε να πάρω αέρα.

Δουλεύω μπρος στην μηχανή, στη βάρδεια δύο δέκα,
κι από την πρώτη την στιγμή, μου στείλανε τον ελεγχτή,
να μου πετάξει στο αφτί δυό λόγια νέτα σκέτα.

-Άκουσε φίλε εμιγκρέ, ο χρόνος είναι χρήμα,
μετους εργάτες μή μιλάς, την ώρα σου να την κρατάς,
τον γιό σου μην τον λησμονάς, πεινάει κι είναι κρίμα.

Κι έτσι στο πόστο μου σκυφτός, ξεχνάω τη μιλιά μου.
Είμαι το νούμερο οχτώ, με ξέρουν όλοι με αυτό,
κι εγώ κρατάω μυστικό ποιό είναι τ'όνομά μου"

του Γ.Σκούρτη σε μουσική του Μαρκόπουλου.

Τί να λέμε τώρα

[necronio]

My Dying Bride - For My Fallen Angel

As I draw up my breath,
And silver fills my eyes.
I kiss her still,
For she will never rise.

On my weak body,
Lays her dying hand.
Through those meadows of Heaven,
Where we ran.

Like a thief in the night,
The wind blows so light.
It wars with my tears,
That won't dry for many years.

"Loves golden arrow
At her should have fled,
And not Deaths ebon dart
To strike her dead."

   

[Vasiliki]

Here i stand all alone
Have my mind turned to stone
Have my heart filled up with ice
to avoid it's breakin' twice
A TALE THAT IT WASN'T RIGH - HELLOWEEN

You've got your songs
They are everyday for awhile
Just the only way to feel all right
You've got your songs
They are everyday for awhile
Just the only way to feel all right
SCORPIONS - BORN TO TOUCH YOUR FEELINGS

Deikse mou pws na s'agapaw
Deikse mou pws na sou to pw
Oti allo pw fainetai adeio
Ri3e mou fws na tragoudw
YPOGEIA REUMATA -ANEMH

kai polla polla akoma

[lidia]

...να προσθέσω και έναν πολύ ωραίο που πρόσεξα πρόσφατα και μου άρεσε ιδιαίτερα...

      Θέλω να σου στείλω μια λευκή κόλλα χαρτί
     γιατί είσαι η μόνη που μπορεί τη σιωπή μου να διαβάζει

Χρήστος Θηβαίος-Συνήθεις Ύποπτοι
Θά 'θελα νά 'σουν εδώ

[Τζουράς]

Α ρε Lidia, να ξερες τι μου θύμισες τώρα με αυτόν το στίχο...