Ο ρ ε ι β α σ ί α . . .

[pimami]

                  Ο ρ ε ι β α σ ί α

Έφτασα στην ηλιόλουστη κορφή του Ταϋγέτου
ίσα για να μπορέσει ο ¨από κάτω¨ μου εαυτός
να δει τον ριψοκίνδυνο που αγνόησε τον καφέ του
της Κυριακής τον ιερό, πως νιώθει σαν Θεός

-ζηλεύεις! Κάτσε σάπισε στους τέσσερις τους τοίχους
εδώ που είμαι φαίνεται ο κόσμος μια σταλιά.
νόμισες ότι στη ζωή αρκεί να φτιάχνεις στίχους
και την ¨τρανή¨ από κάτω τους να βάζεις κουτσουλιά?

…κατακτητής του σύμπαντος βάλθηκε να φωνάζει
στον άλλον που αδιάφορα τον βλέπει και γελάει
-κι αν γκρεμοτσακιστείς εμένα δε με νοιάζει
ο ακραίος σου οργανισμός φαίνεται το ζητάει!

ο άλλος του απάντησε και έστρεψε το βλέμμα
στο κίτρινο τετράδιο το πολυκαιρισμένο
το μολυβένιο του μυαλό έγραψε ένα ψέμα
κι έπειτα το κουτσούλισε για να ‘ναι υπογραμμένο!
                                                   
                                                           Δ.Μ.

[Bάγια]

Mάλιστα!
Μου αρέσει Δημοσθένη 
Το διάβασα αρκετές φορές, στην αρχή δεν σου κρύβω πως μπερδεύτηκα με τις δύο όψεις του "νομίσματος".
Στη συνέχεια ξεμπερδεύτηκα.
Προτιμώ να μην επεκταθώ ως προς το νόημα γιατί θα πάμε "μακριά" και ίσως να μην αυτό που θα ήθελες απο το πρώτο σχόλιο στα γραφόμενά σου.
Κάτι τελευταίο προς το παρόν...πρέπει να σου πω πως δομές σαν κι αυτήν:

να δει τον ριψοκίνδυνο που αγνόησε τον καφέ του
της Κυριακής τον ιερό, πως νιώθει σαν Θεός

...-όπου η πρόταση συνεχίζει στο παρακάτω στίχο και που με την επόμενη ολοκληρώνει τον στίχο- τις εκτιμώ ιδιαιτέρως!

[zappas]

αδελφε δημοσθενη..... παντα  καλες  γραφες  να  εχεις!!

[pimami]

Βάγια, χαίρομαι για το μπέρδεμά σου γιατί επακολούθησε το ξεμπέρδεμα! όσο για την επέκτασή σου την περιμένω με ενδιαφέρον!

αδελφέ Zappas σ' ευχαριστώ για την ευχή σου! Να σαι καλά!

[συννεφάκι]

Η τελευταία στροφή μου δημιούργησε ένα μειδίαμα,
ένα χαμόγελο σαρκαστικό και ειρωνικό συνάμα
(απέναντι στον εαυτό μου βέβαια!)
το οποίο εξακολουθώ να έχω και τώρα..
Πολύ ωραίο, δεν μου 'χει ξαναβγάλει ποίημα
τέτοιο περίεργο συναίσθημα..! 

[pinelopi]

Δεν είναι από τα γραφτά που μπορείς να πεις με την πρώτη πως τα κατέχεις.
Χρειάζεται να το ''παιδέψεις'' λίγο παραπάνω το μυαλό για να ''δεις''  τους δυο εαυτούς που μια απαξιώνοντας μια υπερβαίνοντας  έρχονται και σμίγουν και γίνονται πάλι ένα κάτω απ' την ''κουτσουλιά''.
Δε θα σου πω για τη δομή -  αριστοτεχνικά περίπλοκη όπως πάντα -  αλλά για το νόημα που τελικά ως αναγνώστη σε κατακτά.

[pimami]

συννεφάκι, τα περίεργα συναισθήματα και τα αινίγματα καθώς φαίνεται (κι εγώ γράφωντας το ανακαλύπτω) μου αρέσουν ιδιαίτερα... πολύ περισσότερο μάλιστα όταν στο παιχνίδι μπαίνετε κι εσείς! μοιράζομαι άρα εισπράττω! ακόμα και κουραστικός να γίνομαι με τα ακατέργαστα στιχουργήματά μου και πάλι εισπράττω!!!

περίεργο συναίσθημα εσύ (-εις) περίεργο κι εγώ! μα πάντα ένα χαμόγελο στο τέλος μαζί με την γελοία κουτσουλιά....

ευχαριστώ!!!

[pimami]

Κατερίνα σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου!  σαφώς με τιμά και με το παραπάνω το ότι μπήκες στον κόπο να παιδευτείς μ' αυτό το "πράγμα"...

σε χαιρετούν κι οι δυο από το πόστο τους!!! Να σαι καλά!

[geni]

σε νιωθω..

[pimami]

χαίρομαι!
Να σαι καλά!

[Iroukos]

-ζηλεύεις! Κάτσε σάπισε στους τέσσερις τους τοίχους
εδώ που είμαι φαίνεται ο κόσμος μια σταλιά.
νόμισες ότι στη ζωή αρκεί να φτιάχνεις στίχους
και την ¨τρανή¨ από κάτω τους να βάζεις κουτσουλιά?


ενταξει! τωρα τι να πω? Δημοσθένη μπραβω κ παλι μπραβω!!!
διαβασα πολλους στοιχους σημερα!!!
εσυ ομως με αγγιξες!!!
με "σαπισες" στη πολυθρονα μου, με κανες να αναρωτηθω κ να ξαναμαζεψω τα κομματια μου, να ξαναγραψω κατι αξιολογο!!!

σ' ευχαριστω κ συνεχισε να με "κουρδιζεις" ετσι!!! 

φιλια πολλα!

[argentina]

Δημιουργική η συνύπαρξη των  δύο πρωταγωνιστών!
Αναρωτιέμαι πόσο μονότονη θα  μπορούσε να γίνει η ζωή χωρίς τις κόντρες τους…
Μου αρέσει πολύ που το απολαμβάνεις!!!
Πολύ καλό!

[pimami]

αν μάλιστα αυτό που λες περί απόλαυσης είναι και ευδιάκριτο χαίρομαι διπλά για την ανάγνωσή σου argentina!

Iroukos το έχω νιώσει με πολλά ευτυχή αναγνώσματα από εδώ μέσα αυτό που περιγράφεις!

Να στε καλά!!!