Του φθινοπώρου το δάκρυ

[kuiper]

 Του φθινοπώρου το δάκρυ

Του φθινοπώρου το δάκρυ
από τα όνειρα κάποιας ελπίδας κυλά
στο χρόνο που φεύγει
για μια αδικία θαρρείς του μιλά.

Ώχρινα φύλλα
σαπίζουν στην άδεια φωλιά
το τρένο μες στους καπνούς του σφυρίζει
μελαγχολίας μουντή πινελιά.

Της Κυριακής τα θλιμμένα φεγγάρια
νοσταλγικές ματιές τα θωρούν
το άδειο ποτήρι στα χέρια που σπάει
οι χαρακιές του βαθιές που πονούν.   

Βαριά ομιχλώδη ανάσα
φυλλορροούν αναμνήσεις θολές
δάκρυ πικρό σ’ έναν κύκλο που κλείνει
αλήθεια ή ψέμα, ποια σημασία κι’ αν κλαις.

 

[akarayan]

"Βαριά ομιχλώδη ανάσα
φυλλορροούν αναμνήσεις θολές
δάκρυ πικρό σ’ έναν κύκλο που κλείνει
αλήθεια ή ψέμα, ποια σημασία κι’ αν κλαις."

Ψέματα;
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[pinelopi]

Οι εποχές όλες στην καρδιά και στην σκέψη μας.

Η αύρα των στίχων σου φθινοπωριάτικη όπως και το δάκρυ, που - θα διαφωνήσω και με τους δυο σας - έχει σημασία. Ξεπλένει όλα τα παλιά σαν μια θεόσταλτη βροχή.

[kuiper]

 
 Σας ευχαριστώ πολύ.

   Καλή σας μέρα και να είστε πάντα καλά.