Θέλω να γίνω ένα πουλί να ταξιδεύω με το χρόνο
Να μην φοβάμαι τη βροχή, τον άνεμο, τον πόνο
Ελευθερία αποζητώ και τύχη
Οι μέρες σαν τελειώσουν και ρίξουν το μυαλό στην λήθη
Κάθε βράδυ ακούω το φεγγάρι να φωνάζει
Τη λύπη του να διώξει προσπαθεί
Γιατί τον ήλιο δεν μπορεί να δει
Όμως δεν έχει καταλάβει πως οι άνθρωποι
Γι'αυτό καρδιοχτυπούν
κοιτάζουν οι ερωτευμένοι και υμνούν
Ο Θεός έχει κεντήσει
Τ'άστρα στον ουρανό να συντροφεύουν
Το φεγγάρι που έχω αγαπήσει
Πουλί σαν γίνω θα πάω κοντά του
Νιώθω παγωνιά μακριά από την φωτεινή αγκαλιά του
Κι ο ουρανός που το αγαπά
Σαν ακούσει την λαλιά του
Χαμογελά κι ανοίγει τα πανιά του
Καράβι που πλέει προς την αυγή
Τώρα τελειώνει η σειρά του
