Ό,τι απόμεινε...

[Fusalida]

Στ'απόνερα του περάσματός σου
Είμαι πάντα εκείνη η μαβιά
Αγαπημένη σου νηρηίς...
Το ανώνυμο κύημα των αφρών
Που γεννιέται επανειλημμένα,
επίμονα με κάθε κύμα
Που γητεύεται σε κάθε γλυκό 
κελάρυσμα του νερού
Που χάσκει μπρος στην σαρωτική
αύρα του παραμυθιού σου.

Ωσπου να διαμελιστεί
προσκρούοντας στα βράχια
Ή ν'ασθενήσει στη
ροπή της συνήθειας...
 

Στην εικονική προοπτική
του βυθού σου
Είμαι πάντα μια διάφανη
μικρούλα φυσαλίδα
Αφελώς αφημένη στην άνωση,
ανεβαίνω άηχα στην
επιφάνεια της πάντα
   απατηλής
μορφής σου...

Εκτεθειμένη στην κάθε
κίνησή σου

Εκτεθειμένη στην κάθε
υποψία ανάδυσής σου

Συμβιβασμένη με την
κρυφή γνώση,τη γνώση
της μελλοντικής μου
   Ανυπαρξίας.



                                 
                                        12/11/06
                                       Οινούσσες
       Παρατηρώντας τις φυσαλίδες κάποιου μικρού ψαριού που έκανε τρελαμένο αναδύσεις και καταδύσεις....                                

[master of puppets]

είχα καιρο να σε "δω"......πραγματικα διαβαζοντάς το καταλαβα ότι μου 'χε λείψει η πέννα σου....

Ωσπου να διαμελιστεί
προσκρούοντας στα βράχια
Ή ν'ασθενήσει στη
ροπή της συνήθειας...


να σαι καλα....

[Βραζίλης]

Η ομορφιά συχνά κρύβεται στα πιο απλά πράγματα...

Σε ευχαριστούμε που μας το θυμίζεις και ανοίγεις τα μάτια της ψυχής μας για να ανακαλύψουμε τον κόσμο γύρω μας.

Μ''αρεσε το ποίημά σου με έναν τρόπο που δεν μπορώ να εκφράσω με λέξεις αυτή τη στιγμή... είναι περασμένη η ώρα κιόλας... Μάθε πάντως ότι κι εγώ κάθομαι και χαζεύω τα ψαράκια και τις φυσαλίδες όποτε έχω ευκαιρία, είτε σε κάποιο λιμανάκι είτε στο ενυδρείο...

[Fusalida]

...Φεύγω, έρχομαι και παρέρχομαι....

Ηλία, Βασίλη ευχαριστώ για το χρόνο και τα λόγια σας...Δε θα πω άλλα τυπικά, το ξέρετε ότι με τιμάνε!
Να'στε καλά....

Βασίλη μου δεν αμφιβάλλω ότι μπορείς να χαζεύεις τα ψαράκια και τις φυσαλίδες τους επί ώρες...κάπου εκεί ίσως πετύχεις και'μένα...


Υ.Γ.Με λύπη διαπιστώνω ότι η ποιητική παρεούλα που γνώρισα όταν μπήκα στο φόρουμ δυστυχώς έχει αρχίσει  να αραιώνει....

[mymood]

Μα ευτυχως ξαναγυρισες γιατι φευγοντας η ποιητικη συντροφια πηρε να ξεφτιζει. Πολυ καλο αυτο που μας εφερες απο το Αιγαιο και σαν λογος και σαν εικονα. Και ξαναδιαβαζοντας το σκεφτομαι πως και βεβαια εισαι συμβιβασμενη με την κρυφη γνωση, αλλα με μια διαφορα, με την γνωση της ποιητικης σου επιβεβαιωσης.
Χρονια σου πολλα και δημιουργικα

[argentina]

Είμαι πάντα εκείνη η μαβιά
Αγαπημένη σου νηρηίς...
Το ανώνυμο κύημα των αφρών
Που γεννιέται επανειλημμένα,
επίμονα με κάθε κύμα 
.......................................
 Συμβιβασμένη με την
κρυφή γνώση,τη γνώση
της μελλοντικής μου
   Ανυπαρξίας.                      

Πολύ πολύ όμορφος, ποιητικός λόγος!
Ενα παράξενο συναίσθημα μου γεννήθηκε διαβάζοντας το….
Ονειρικά ταξίδια που διακόπτονται απότομα από ρεαλιστικές σκέψεις...
 και πάλι απ' την αρχή, ακούραστα .. αβίαστα!!

Μπράβο φυσαλίδα! 

[συννεφάκι]

Μμμμμ...
Σα να μην έχω λόγια..
Και σαν τί να πω δηλαδή.. (?)
Αναγνωρίζω μέσα του (σου) εικόνες και λόγια γνώριμα..
(έχω κάπως σμίξει τα φρύδια και σε κοιτάζω κατευθείαν στα μάτια..)
Μπράβο δεν θα πω.. ούτε κι' ευχαριστώ..
χαίρομαι μόνο.. πολύ..!

[vangelis]

ταλεντάρα...

[pinelopi]

Εκτεθειμένη στην κάθε
κίνησή σου

Εκτεθειμένη στην κάθε
υποψία ανάδυσής σου

Συμβιβασμένη με την
κρυφή γνώση,τη γνώση
της μελλοντικής μου
   Ανυπαρξίας.

Ο εσωστρεφής λόγος μιας φυσαλίδας λοιπόν...σαν αυτές που κολυμπάνε μέσα μας και  καμμιά φορά τους επιτρέπουμε να αναδυθούν στο φως του ήλιου.

Όσα είχα να πω για τον τρόπο που καταφέρνεις να ''προσεγγίζεις'' και να ξεδιπλώνεις ιστορίες στα έχω ήδη πει. Δεν έχει νόημα να τα επαναλάβω. Γράφεις πανέμορφα.

Η παράθεση έγινε μόνο και μόνο γιατί μου φάνηκαν αυτά τα στιχάκια πιο δυνατά, σαν απερίφραστη δήλωση μιας σαγηνευτικής υποταγής.

Γιώτα μου καλώς ξανάρθες 

[amfenster]

Μια φυσαλίδα... Εύθραυστη, εφήμερη και ασήμαντη... Ό,τι ακριβώς δηλαδή είμαστε όλοι μας...
Πολλές φορές έχω νιώσει να 'μαι κι εγώ σαν τη φυσαλίδα σου απέναντι σε πράγματα που με καταλύουν και που, μη μπορώντας να τα αντιμετωπίσω, απλώς τα παρακολουθώ και τα δέχομαι, αναζητώντας το δρόμο για την επιφάνεια όπου ξέρω πως θα 'ναι και το τέλος... Ένα λοιπόν έχω να πω και πιστεύω πως καταλαβαίνεις: άουτς....

[Fusalida]

Κύριε Γιώργο,
argentina,
συννεφάκι,
Βαγγέλη,
Κατερίνα,
amfenster, σας ευχαριστώ για το χρόνο που αφιερώσατε να διαβάσετε και να σχολιάσετε τούτα τα στιχάκια.....τούτες τις απόπειρες φυγής...

Χαιρόμαι που βρίσκετε και αναγνωρίζετε κάτι, ίσως γνώριμο σε όλους μας, μέσα σε τούτα τα στιχάκια...είναι η ανταμοιβή μου αυτή η αναγνώρισή σας...

Λυπάμαι μόνο που η παρέα μας λιγοστεύει...
Κι εγώ που γύρισα με τόσο ενθουσιασμό... 

Ευχαριστώ...

[monalizagreen]

   για το Λόγο σου δε μιλώ.το Αιγαίο ας μιλήσει. 

  μονάχα αυτό...μου 'ρθε έτσι,σαν διάβασα όσα έγραψες...
                             '' Συμβιβασμένη με την
                               κρυφή γνώση,τη γνώση
                               της μελλοντικής μου
                                     Ανυπαρξίας. '
       ...κάτι τέτοιες φυσαλιδούλες είναι πολύτιμες...
                 αν τις συναντήσεις στο νησί να τις προσέξεις...καμιά φορά σπάνε εκ των έσω κι είναι κρίμα...

                                                           να είσαι καλά Φυσαλίδα!   

[pimami]

και να μην έβλεπα πως είναι δικό σου θα το καταλάβαινα Γιώτα... είναι τόσο προσεχτικά βαλμένες οι λέξεις... κάθε μία έχει τη θέση της διόλου τυχαία...γνώριμος ο λόγος σου, μου είχε λείψει...