Ένας λύκος
Χθες βράδυ έγλυφε το λαιμό μου ένας λύκος ,
δίχως πείνα , χωρίς κακό σκοπό ,
μονάχα με φιλία πιστή .
Και γυάλιζαν δυνατά και μυτερά ,
τα κάτασπρα δόντια του .
Μού 'λεγε :
"είναι ύπουλος ετούτος ο κόσμος ,
μια παγίδα στημένη ,
κι όλη η ζωή μας μέσα στον κίνδυνο .
Με τη φιλία μας , εγώ κι εσύ ,
θα επιζήσουμε ,
γιατί είναι κι όμορφη ετούτη η Γη .
Δάγκωσέ με τώρα φιλικά ,
εγώ κι εσύ ίδια μονιά ."
Κι ά , ά , ash , ash ,
στο μάγουλό μου η ανάσα του αχνός
μού πέρναγε τη θέρμη του .
Και στο γύρισμα 'δώ ,
δώδεκα χρόνια μετά ,
γίνομαι λύκος και πάλι εγώ .
Μην αμελείς να 'ρχεσαι συχνά ,
λύκε μου , λύκε , λύκε μου 'σύ .
Να με κρατάς ξύπνιο , ξυπνό ,
λύκε πανέμορφε σταχτί .
Λύκοι τής στέπας , λύκοι τού βουνού ,
λύκοι τού υγρού δάσους ,
λύκοι τού χιονιού ,
είμαστ' αδέλφια εγώ κι εσείς .
Μόνο που να :
" Λύκοι παρακαλώ μην κλαίτε " *
*
τίτλος ενός βιβλίου για παιδιά και μεγάλους
