Λοιπόν 12 ώρες μετά, ξεκούραστος κ ανανεωμένος μετά το υπερατλαντικό ολονύχτιο Αθήνα-Θεσ/κη, είμαι σε θέση να αρθρώσω λόγο:
(Καταρχήν χάσαμε τους Kinetic, για τους οποίους άκουσα ότι ήταν αρκετά καλοί).
Στον χώρο φτάσαμε όταν άκουσα από μακριά το Fragile Dreams.
Ήταν μόλις 17.00 κ οι Anathema είχαν ανέβει ήδη στη σκηνή!
Άνετοι με καλοκαιρινά look (ευτυχώς φυσούσε στο χώρο) έπαιξαν λίγο για τα γούστα μου, ενώ θα προτιμούσα ένα ακόμη τραγούδι στη θέση του Comfortably Numb.
Εδώ θέλω να αναφέρω ότι το συγκεκριμένο συγκρότημα είναι υποτιμημένο κάργα!
Επίσης, δεν είναι μπάντα για φεστιβάλ.
Μετά ανέβηκαν οι Iced Earth, οι οποίοι ξεσήκωσαν το κοινό με τα κλασικά heavy metal riffs τους.
Δεν είμαι fan των συγκεκριμένων, οπότε ας αφήσω κάποιον άλλο να σχολιάσει.
Στα αυτιά μου, δεν μου άρεσε καθόλου ο ήχος των drums στην αρχή.
Μετά τον έφτιαξαν.
Τί φωνάρα ο Ripper! Καλοδιατηρημένη, θύμισε παλιό καλό Halford!
Dream Theater.
Δεν τους είχα δει ποτέ live.
Δεν είμαι τεράστιος fan, αλλά χθες με κερδίσανε.
Τέλεια εκτέλεση των κομματιών, φανταστικός ήχος, η φωνή σε καλό επίπεδο!
Απλά η αποχώρηση τους μου έδωσε την εντύπωση ότι τέτοια συγκρoτήματα δεν πρέπει να παίζουν support.
HEAVEN AND HELL.
Θα είμαι αντικειμενικός (όσο γίνεται).
Το σκηνικό ήταν α π ί σ τ ε υ τ ο! Όσοι ήταν εκεί καταλαβαίνουν τί εννοώ. Τhe 80s are back!
Μωβ, μαύρο, κόκκινο, κάγκελα επί σκηνής, υπερυψωμένα drums. Τέλειο!
Ο ήχος της κιθάρας στην αρχή κάκιστος. Το chorus του Iommi πρέπει να αλλαχτεί άμεσα.
Επίσης, η κιθάρα βούιζε κάθε φορά που έκανε βιμπράτο στα μπάσα κ μας ξεκούφαινε!
Η φωνή στην αρχή θαμμένη. Άσχημες αναμνήσεις στο μυαλό (Live Evil).
Μετά το 3ο τραγούδι (Children Of The Sea) όλα φτιάχτηκαν!
Κ τώρα αρχίζει η αληθινή κριτική!
1)Faaaalling Off The Edge Of The Woooorld

2)O Ronnie τραβούσε κάποιες (πολλές είναι η αλήθεια) φράσεις περισσότερο από το κανονικό. Live είναι όμως, κάθε αυτοσχεδιασμός δεκτός

.
3)Ο Appice ΔΕΝ ξέρει να κάνει solo στα drums. Ας του το πει κάποιος!
4)Το Heaven and Hell το τράβηξαν μέχρι που ξεχείλωσε. 20 λεπτά, ένα τραγούδι, θα μπορούσαν να χουν πει άλλα τρία!
5)Ο Iommi εμφανίστηκε με λευκή κιθάρα κ ο Dio με λευκό πουκάμισο. Έμεινα!!!
Μετά τη μέση αποκαταστάθηκε η ισορροπία κ άλλαξαν κ οι δύο!
6)Το Shadow In The Wind θύμισε σε κανένα το Electric Funeral? Άρχισα να τραγουδάω Ozzy μέσα στη μέση της συναυλίας!
Λοιπόν, σαν συναυλία της βάζω 7/10, αλλά κ μόνο η μεταφορά της περιόδου 80-82 μπροστά στα μάτια μου, άξιζε όλα τα λεφτά του κόσμου.
Ναι ήταν ο Iommi-Butler-Dio-Appice.
Κ αυτό μου αρκούσε!