Τώρα που καταλάγιασε λίγο ο ενθουσιασμός, κ μπορούμε όλοι να ασκήσουμε αντικειμενική κριτική, θα ήθελα να θίξω 2-3 ζητήματα:
1ον)
Το θέμα της διοργάνωσηςΟ χώρος του rock-metal, είτε μιλάμε για ραδιόφωνο είτε για τηλεόραση, πάντα στην χώρα μας βρίσκεται στο περιθώριο λόγω αφενός της παραδοσιακής λαικής μουσικής (που είναι προνόμιο για τον λαό μας να την έχουμε) αλλά κ από το 1970 κ μετά, της "διασκεδαστικής" λαικής μουσικής με κύρια έκφανση της, τα σκυλάδικα-μπουζούκια.
Ακριβώς λόγω αυτής της περιθωριοποίησης, πάντα τα άτομα του χώρου στέκονταν σαν μια γροθιά απέναντι στους υπόλοιπους, πολλές φορές με άσχημο τρόπο, αλλά η ουσία παρέμενε:
το ροκ δεν είναι μόνο μουσική αλλά νοοτροπία.
Στο ραδιόφωνο υπήρχαν εκπομπές που διατηρούσαν φανατικό κοινό, στην τηλεόραση πάλι τα παραδείγματα είναι ελάχιστα (πχ. jammin'/ΕΤ3).
Τα τελευταία χρόνια, έχω παρακολουθήσει γύρω στις 30 μεγάλες συναυλίες, ελλήνων κ ξένων. Έχω παρεβρεθεί σε συναυλίες σχεδόν όλων των διοργανωτών. Κ βλέπω ότι το κέρδος σαν λογική, ενώ ίσως δεν υπήρχε τόσο παλιότερα, έχει καθιερωθεί πλέον παντού. Θα μου πείτε, τώρα ξύπνησες;
Ίσως είναι λίγο ρομαντικό, αλλά πιστεύω τα πράγματα παλιότερα γίνονταν με περισσότερο μεράκι, υπήρχε σεβασμός ακριβώς λόγω της νοοτροπίας που ανέφερα παραπάνω.
Κ επειδή φλυάρησα αρκετά, καταλήγω στο φετινό rockwave: από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου, μέχρι τη στιγμή που βγήκα από το χώρο, ένιωθα μάτια γύρω μου να με περιεργάζονται σαν κινούμενα ευρώ.
Αν εξαιρέσουμε τον κόσμο, που ουσιαστικά για μένα κράτησε σε υψηλό επίπεδο το όλο event με την προσέλευση του, δεν υπήρχε τίποτα που να δικαιολογεί τα ποσά που μας ζητήθηκαν.
Ούτε περιφερικά events, ούτε, ούτε...
Μάρκες, δολλάρια, προφυλακτικά, vive cuervo, ευρώ, μπλουζάκια, κ ένα stand του rock hard κάπου χαμένο...
Ως αποζημίωση, απλά θα έλεγα μόνο η εμφάνιση των αγαπημένων συγκροτημάτων.
Ο ήχος κάκιστος (κ προσωπική μου άποψη, οφείλεται στη διοργάνωση κ όχι στα crews).
Ο διαχωρισμός των πληβείων από τους ευγενείς.
Σκόνη με το κιλό.
Ιατρική φροντίδα; Μισή ώρα έκανε το φορίο να έρθει να πάρει ένα παιδί που λιποθύμησε από τη σκόνη κ τη ζέστη.
Στην αποχώρηση, η τροχαία φύλαγε τις εισόδους της εθνικής, ενώ 1000+ αμάξια ήταν αποκλεισμένα στα πάρκινγκ.
Ο συντονισμός των λεωφορείων που συνέδεσαν την Μαλακάσα με το κέντρο της Αθήνας; Ας μη μιλήσω καλύτερα.
Τελικά πού καταλήγω: για μένα έχει χαθεί πια το ροκ αίσθημα, του ίσου προς ίσο (μπορεί να λέω μπούρδες αλλά έτσι νιώθω...). Αιτία πιθανή, η ανάληψη της διοργάνωσης από άτομα που ουδεμία σχέση έχουν με το χώρο, κρύβονται πίσω από ονόματα εταιριών, κ σκοπό έχουν το χρήμα, όπως κ αν προέλθει αυτό...
2)
Το θέμα της επιλογής των συγκροτημάτωνΑς πάρουμε για παράδειγμα έναν οπαδό των Black Sabbath. Πάντα αυθαίρετα, ο οπαδός αυτός θα έχει ακούσματα σίγουρα από τη δεκαετία του '70, λογικά κ από τα hard rock/poser συγκροτήματα της δεκαετίας του '80.
Οι DT πού κολλάνε στην υπόθεση; Οι ICED EARTH?
Ομοίως, οι Europe με τον Robert Plant?
Δεν ξέρω αλλά πιστεύω η τυχαία( ; ) αυτή επιλογή οδηγεί σε κριτικές του στυλ:
Στους Iced Earth δεν κοιμήθηκα εξαιτίας του Ripper, ενώ οι DT με άφησαν αδιάφορο. Οι Sabbath θεοί, απίστευτοι κοκ.
ή
Ποιός είναι ο Chris Cornell?
Αν αποτελεί αναγκαιότητα, τότε καταργήστε τα support, μειώστε τα εισιτήρια, κάντε το 5 ή 6 μέρες με ένα όνομα τη μέρα, να μπορεί ο καθένας να επιλέξει ανάλογα με τα γούστα του.
3)
Ο χώρος2 πράγματα με ενοχλούν: η θέση της σκηνής, είναι πολύ χαμηλά, με αποτέλεσμα, ο κόσμος πίσω να αναγκάζεται να βλέπει από τις γιγαντο-οθόνες (αν λειτουργούν).
Η θέση του ηχολήπτη μέσα στη μέση που δυσκολεύει τη μετακίνηση, κ μειώνει την οπτική σε όσους βρίσκονται πιο πίσω.
Υπάρχουν πολλά μέρη στην Ελλάδα, πολύ καλύτερα από αυτό. Δεν χρειάζεται να γίνονται όλα δίπλα στην Αθήνα.
ΥΓ: Συγγνώμη για το μέγεθος.
