Ξέρω, θα γίνω σπαστικός,
αλλά νομίζω πως πρέπει να τα πώ.
1. Ηλεκτρονική μουσική δεν υπάρχει ούτε θα υπάρξει.
Ο όρος είναι καταχρηστικός,
και καλό θα ήταν να τον αντικαταστήσουμε με κάποιον πιο εύστοχο.
Υπάρχει ο ηλεκτρονικά παραγόμενος ήχος...
Αν δηλαδή πάρουμε μια συμφωνία του Μπετόβεν
και την παίξουμε με ηλεκτρονικούς σύνθ ήχους,
αυτό μετά θα είναι ηλεκτρονική μουσική;
Αν πάρουμε το The Age Of Love και το παίξουμε με συμφωνική ορχήστρα,
τότε θα είναι κλασσική μουσική;
2. Η ευκολία που έφεραν οι υπολογιστές έκαναν τον κάθε έναν,
μουσικό της λούπας και του ποντικιού.
Όταν οι μουσικοί δεν ξέρουν από μουσική,
και νομίζουν πως "και κάτι κάνουν" αν κολλήσουν την μια λούπα με την άλλη,
τι περιμένεις;
3. Τα νέα ηχητικά μέσα έφεραν νέα εποχή στην μουσική,
υπό την έννοια πως επέβαλαν την άποψή τους
εξαναγκάζοντας τον μουσικό να εκφραστεί μέσα από αυτά.
Το Μέσον, πάντα επιβάλει την Άποψή του.
Ο περισσότερος κόσμος αντιδρά μιμητικά.
Δηλαδή πάσχει απ΄το σύνδρομο (me too) που λένε και οι Άγγλοι.
Έτσι, αντί ο καθένας να προσπαθήσει να εκφράσει τον εαυτό του
μέσα από τα νέα Mέσα,
προσπαθεί να "το παίξει" κάποιος που δεν είναι, και γίνετε
κακός Κλώνος, Ουραγός και Απομίμηση της ξένης κουλτούρας
Εξ’ ού και ο πιθηκισμός που βλέπουμε.
Μάθε το Παρελθόν σου.
Κατανόησε το Παρόν σου,
και έτσι, Δημιούργησε ΕΣΥ το Μέλλον σου.
