-
Χαίρε, των σημείων των καιρών νικήτρια στήλη
των «απροσάρμοστων» ανθρώπων ο βωμός και η θυσία..
για της «κολάσεως» την πυρά, ποινή έχουν εξαγγείλει
για όποιον δεν προσκύνησε κάνοντας ανταρσία.
Χαίρε κι εσύ κατακλυσμέ χωρίς νερό και νέφη,
που από σε’ ούτε κιβωτοί γλιτώνουν που πετάνε…
όπως του Ομήρου ο λωτός με λησμονιά που θρέφει
έτσι κι αυτοί που σ’ έστειλαν, το ίδιο προσδοκάνε..
Χαίρε αλύτρωτη ψυχή και μοναξιά μου χαίρε
ψάχνεις τη νίκη σου να βρεις
τροφή να σε χορτάσει..
μα, από σένα ακούγεται μονάχα η λέξη «φέρε»
και μια άλλη πείνα βάλθηκε να σε καταδικάσει..
είναι αυτή που ούτε φλουριά τη σβήνουν, ούτε σφάγια
και πιο πολύ όσο τ’ αποκτάς, εκείνη μεγαλώνει
νομίζεις πως τη νίκησες, μα σε νικάν τα «μάγια»
ενός καιρού που ερήμην σου τη σκέψη σου κλειδώνει…
-
Θαρρώ δε σ’ έστειλαν στη γη να ζεις εγκλωβισμένος
σ’ ένα δωμάτιο μ’ εμβαδόν όσο για να χωρέσεις.
μονάχα σκέψου το υλικό απ’ όπου είσαι φτιαγμένος…
χώμα, νερό, ουσία φαιά, αρκούν για να μπορέσεις
χαιρετισμό –οριστικά- σ’ εκείνους που τους πρέπει
να απευθύνεις! Και γραφή που δεν έχεις διορθώσει
που αόρατος λογοκριτής δε σου την επιτρέπει
μήπως την όποια λογική παράλογα διογκώσει!
Ξένος μέσα σ’ αλλότριες πατρίδες σαν φυγάδας
με μόνο διαβατήριο την καθαρή σου σκέψη
που γλίτωσε από το σκοινί της βρώμικης μπουγάδας
που τα σημεία των καιρών ύπουλα έχουν μουσκέψει!
2004 - 2007. Δ.Μ.
