Δεν έχει μείνει τίποτα από το όνειρό μας,
έχει ξεφτίσει κι αυτό στον τραγουδιστό σκοπό μας...
Νεράιδες που το βράδυ ντύνονται πουτάνες
πάνω από τον τάφο μου θα ηχούν παραμυθιού παιάνες...
Σαν σάβανο απλώνονται στα μάτια μου οι νύχτες,
με καρτερούνε ξωτικά
και μου προσφέρουν ηλιαχτίδες...
Μην κοιτάζεις πίσω,
η ευχή μου πλάγιασε σε ξένο κρεβάτι
έρωτας και μοναξιά πλάθουν αλλόκοτη αγάπη...
Υ.Γ. Μικρό αλλά περιεκτικό (νομίζω)...
Γράφτηκε μια μέρα με φεγγάρι...
