Αυτό που έγραψες είναι πραγματικά πολύ ωραίο. Άλλωστε το έχεις αποδείξει αυτό πολλές φορές.
Αλλά στο συγκεκριμένο, το ερώτημα είναι αν τελικά είναι ειρωνικό, δηλαδή αν καυτηριάζεις το συχνό φαινόμενο να γίνονται λάθη, να πεθαίνουν άνθρωποι και μετά να θεωρείται αποκατάστασή τους το να γίνονται ήρωες, η αν όντως περιγράφεις με σοβαρό τόνο αυτό το φαινόμενο.
Γιατί αν είναι το δευτερο, τότε, διαβάζοντας το ποίημά σου και στεκόμενος στο εξής:
κι από ΄νας άσημος που ήσουν κι αφανής
στην κορωνίδα η ιστορία θα σε βάλλει.
θα πω οτι είναι πολύ ειρωνικό να θεωρείται δίκαιη ή τουλάχιστον ανεκτή η ανταλλαγή της ζωής με την υστεροφημία. Ιδιαίτερα για δυο ανθρώπους που πέθαναν άδικα. Συμφωνώ δηλαδή με kuiper.
Θα έλεγα οτι μου αφήνει κάτι ειρωνικό, καβαφικό, στο τέλος...
Θα σου μοιράσουν και βραβεία αφειδώς, ιδιαίτερα αυτό το σημείο.
Συγνώμη αν κούρασα. Μην θεωρήσεις αρνητική την αποψή μου για αυτό που έγραψες, το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό όπως κι αν έχει.. Απλώς θα ήθελα την θέση σου στο θέμα.
