Απο τη μεχρι τωρα κουβεντα, εγω αυτα αποκομισα
1) Οι περισσοτεροι θεωρουν οτι ποιοτικως εννοουμενα καρκινωματα τυπου: τραγουδιαρες, Ζετεμιτες, ριαλιταδες, Φοιβικοι-Καρβελικοι, αταλαντοι πανηγυρτζιδες κλπ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ στην ελληνικη μουσικη σκηνη. Λυπαμαι, αλλα αυτο ακριβως ειναι το προβλημα! Οτι οχι μονο ανηκουν στην ελληνικη σκηνη, αλλα οτι τεινουν να ειναι η πλειοψηφια. Αποκλειοντας τους δεν προκειται να φτιαξουν τα πραγματα, αυτα ειναι στρουθοκαμηλισμοι. Αν θελουμε καλυτερη και ποιοτικοτερη ελληνικη μουσικη, πρεπει να δουμε το προβλημα.
2) Οι περισσοτεροι γραφουν εδω αυτους τους καλλιτεχνες που ανηκουν σε ενα ειδος το οποιο ακουν, αλλα οι συγκεκριμενοι δεν τους αρεσουν (πχ ελληνικη ροκ - Παπακωνσταντινου). Τα γουστα σεβαστα παντα, αλλα το εαν ενας ανθρωπος ειναι εκνευριστικος σαν προσωπικοτητα-στιλακι κλπ δεν ειναι μονο θεμα γουστου. Επισης αλλο ειναι το "δε μου αρεσει ο Νταλαρας σαν χαρακτηρας", αλλο το "δεν μου αρεσουν τα τραγουδια ή η φωνη του Νταλαρα" και αλλο το "ο Νταλαρας δεν ειναι καλος τραγουδιστης". Το 3ο δεν ειναι θεμα γουστου, αλλα αποτιμηση της μεχρι τωρα δουλειας του, των συνεργασιων και της εξελιξης του σαν καλλιτεχνη, ετσι ψυχρα και αντικειμενικα [οσο το δυνατον].
Φερειπειν μπορει εσενα να μη σου αρεσουν τα τανγκο, αλλα δεν μπορεις να αρνηθεις οτι ο Piazzola ειναι μεγαλοφυια στο ειδος.
3)Αναλωνομαστε κριτικαροντας οσους ειναι ανω του μετριου, επισημαινοντας εντονα τα ψεγαδια τους, αντι να ξεκινησουμε απο αυτους που ειναι κατω του μετριου. Δεν θετω κανεναν καλλιτεχνη στο απυροβλητο, αλλα η γνωμη μου ειναι οτι πρωτα πρεπει να κριτικαρουμε τα λαθη που βγαζουν ματι και τους τερμα αταλαντους που πλασαρει το συστημα και μετα να ασχοληθουμε με τα λαθη των ανθρωπων, που τουλαχιστον δουλεψαν σοβαρα και με μερακι για να κανουν οτι εκαναν.
