lol Symeon..

Έγραψες!
Λοιπόν, προσωπικά δε θα μπω στην ιδεολογική διαμάχη του αν είναι σωστό να πει ο καθένας την άποψή του για αυτό το θέμα. Όσων θίγεται η ιδεολογία και προσβάλλεται ο επαγγελματισμός γιατί ίσως το βλέπουν ότι "δε λέω κακιά κουβέντα για συνάδελφο", ας μη συμμετέχουν στο θέμα. Παρακαλώ, όμως, να μη μας αφαιρούν τη χαρά να εκφράσουμε το μένος μας.
Τώρα αν σκίζονται τόσο για την υπόληψη του φορουμ, αν ειναι οι ιδιοι συντονιστές ας μας σβησουν/μετακινησουν Κάδο. Διαφορετικά, ας μας κάνουν μια αναφορά σε συντονιστή.
Έχουμε και λέμε..
Πλιάτσικας - τι μούφα θεέ μου.
Χ''γιάννης - "κλέβω τον κόσμο όλο και μελοποιώ αμφίφυλους ερωτικούς στίχους. επίσης, τον τελευταίο καιρό, χαρίζω επιτυχίες μου σε άλλους καλλιτέχνες κρατώντας όμως πομπώδη backing vocals μου πάνω, ώστε ενίοτε να καταλαβαίνουν πρώτα εμένα και μετά τον κύριο τραγουδιστή - μξη χάσω την προβολή"
Κότσιρας - όταν ο Θεός έβρεχε χροιά και εκφραστικότητα, αυτός κράταγε ομπρέλα.
Κακέπης - γιατί είναι μέτριος, θυμίζει Παπακων/νου, είναι πανυγυρτζής και τόσο αυτός όσο και οι οπαδοί του την έχουν δει underground, περιθωριακοί, κατετρεγμένοι επαναστάτες που θα αλλάξουν τον κόσμο (αυτά μου τα φωνάζει ένας φίλος μου από το σαλόνι).
Λουδοβίκος - ασχολίαστος.
Μάλαμας-"Θανάσης" : Πριν προλάβω να τους ανακαλύψω μόνος μου (και πραγματικά, πλέον καταβάλλω τεράστιες προσπάθειες για να τους δώσω πολλαπλές ευκαιρίες) είχα το φασισμό των οπαδών τους..
"Θες να λέγεσαι οπαδός της ποιότητας; 'Ενας Θανάσης κι ένας Σωκράτης υπάρχει."
"Γιατί δε δίνουν τα τραγούδια τους σε ανθρώπους που ξέρουν να αρθρώνουν, αρχικά;" απαντούσα.
Τελος πάντων - απ'έξω, εγώ άκουγα ένα συνονθύλευμα ψευτομελαγχολίας, ψευτοprogressivονεορεμπετοειδούς στοχασμού και ποιότητας. Ενώ οι οπαδοί, αγόμενοι και φερομενοι ..."Τι ακούς;"..."εεε ακούω Jazz,ακούω και Θανάση"... "εεε ακούω Fusion, ακούω και Θανάση..."..." εε, Power Metal ακούω μωρέ..ακούω και Θανάση..". Παντού κολλούσε ένας Θανάσης και ένας Σωκράτης. Ελπίζω ακούγοντάς τους σιγά σιγά να τους εκτιμήσω περισσότερο.
Ο Αλκίνοος είναι κάτι που έχω αρχίσει καιρό να απομυθοποιώ - τυχερός που έκατσε δίπλα του ένας Λάντσιας, λέω, και απογείωσε τα τραγούδια του.
Αλουπογιάννης - το καρτούν επί σκηνής.
Λέκκας - δεν έχει λόγο ύπαρξης. Ας είναι καλά, εκεί που είναι ο Χ''δάκις, αλλιώς..
ΥΓ. Α για Κραουνάκη διαφωνώ. Αγαπώ, Κραουνάκη, αγαπώ τον θεωρώ γ**άτο. Αλλά, γούστα είναι αυτά
