Ουδεις πιστευω αμφισβητει το ποσο καλος μουσικος και ποσο επαγγελματιας ειναι ο Νταλαρας. Το γνωριζω και λιγο καλυτερα μιας και ο τωρινος του μπουζουξης ειναι γνωστος μου. Ομως το ποσο κοσμο βαζει μεσα στο Ο.Α.Κ.Α η οι συνεργασιες που εχει κανει δεν ειναι παντα αποδειξη του ποσο καλος μουσικος ειναι (κι ο Ρακιτζης συνεργαστηκε με το Ian Gillan...). Ομως ο Νταλαρας ηταν και ειναι το "Καρφουρ" της Ελληνικης μουσικης σκηνης (λιγο ρεμπετικο, λιγο εντεχνο, λιγο λατιν, λιγο ροκ, λιγο Μπρεγκοβιτς και δε συμμαζευεται) και ως τετοιος εχει μεγαλη απηχηση αλλα αυτο δε μου λεει και πολλα.. Και οπως παντα εχει αποψη επι παντως επιστητου!
Οσον αφορα στον Di Meola αν δεν απατομαι τοτε που εκανε το δισκο μαζι του, το ονομα του Al περασε στα ψιλα και ολοι νομιζαν πως ολα αυτα τα φοβερα κιθαριστικα μερη τα επαιζε ο ιδιος ο Νταλαρας!! Αφηστε που... αν κανει συναυλια η Μπεζαντακου με Βας-Βας και Κατελη στο ΟΑΚΑ τι λετε; Θα το γεμισουν η οχι; 
Εγω το αμφισβητω ... (για το ποσο καλος μουσικος ειναι)
Συμφωνω όμως με το επαγγελματιας ..
ότι μπορει κανει ο ανθρωπος για τη δοξα και τα χρηματα! Υπηρξε μια εποχη που δε κυκλοφορουσε κατι αν δεν ειχε συμμετοχη ο ΝΤΑΛΑΡΑΣ ...
και όπως λεει και μια αταλαντη μπαντα που δε ξερει μουσικη ..
Είμαι τεράστιος, είμαι ουρανός
Είμαι ο ένας, ο σπουδαίος, ο λατρεμένος
Δεν είμαι απόμακρος, ούτε ψυχρός
Μπροστά απ' τις κάμερες σου γνέφω λιγωμένος
Είμαι ένας άξεστος, είμαι ένας θρίαμβος
Είμαι ασταμάτητα ερωτοχτυπημένος
Μη με φοβάσαι, μη με φοβάσαι
Είσαι δικιά μου όσο πιο βαθιά κοιμάσαι
Κύριε ευλόγησε τις ζόρικες καριέρες μας
Και τα ακριβά πολυτελή μας καταφύγια
Με δόξα στόλιζε τις νύχτες και τις μέρες μας
Να ξελογιάζουμε νεκρά ακροατήρια
Κύριε σήκωνε ψηλότερα τις μύτες μας
Κάνε τα μούτρα μας να αστράφτουνε μυστήρια
Με χρήμα γέμιζε τις μέρες και τις νύχτες μας
Να ξελογιάζουμε νεκρά ακροατήρια
Είμαι θεός, σκιά λαμπερή
Είμαι θεός, μια ανοιγμένη πληγή
Είμαι υπέροχος και ταπεινός
Ο ήρωας ολονών ο αγαπημένος
Είμαι ευαίσθητος και τρυφερός
Όποιο σκουλήκι με ενοχλεί στο διάολο το στέλνω
Είμαι ένας άξεστος, είμαι ένας θρίαμβος
Είμαι ένας θρίαμβος χρυσός και πλατινένιος
Όσοι κι αν είστε σας περιμένω
Για την πατρίδα και την τέχνη απ' την κούνια μου φτιαγμένος
Κύριε ευλόγησε τις ζόρικες καριέρες μας
Και τα ακριβά πολυτελή μας καταφύγια
Με δόξα στόλιζε τις νύχτες και τις μέρες μας
Να ξελογιάζουμε νεκρά ακροατήρια
Κύριε σήκωνε ψηλότερα τις μύτες μας
Κάνε τα μούτρα μας να αστράφτουνε μυστήρια
Με χρήμα γέμιζε τις μέρες και τις νύχτες μας
Να ξελογιάζουμε νεκρά ακροατήρια
Είμαι θεός, σκιά λαμπερή
Είμαι θεός, μια ανοιγμένη πληγή
Ξημερώνει, που να κρυφτώ;
Δεν αντέχω, δεν αντέχω, δεν αντέχω τόσο φως
Ξημερώνει, που να κρυφτώ;
Δεν αντέχω, δεν αντέχω, δεν αντέχω τόσο φως
(τι να κανω που οταν το ακουω ενα απο τα προσωπα που σκεφτομαι ειναι ο .. νταλαρας???)
