Aς προσπαθήσουμε να ανακεφαλαιώσουμε, με την ευχή για καταληκτικά συμπεράσματα.
Γιατί η ιδεολογία και οι όροι χρήσης αυτού του φόρουμ πρέπει να προσαρμοστούν στην τέχνη μερικών βωμολόχων ποιητών;
Ουδείς ζήτησε να ...υποταχτεί το forum στην "τέχνη μερικών βωμολόχων ποιητών". Πόσω μάλλον όταν συζητάμε για υλικό δημιουργών, οι οποίοι, στο φάσμα των εκφραστικών τους μέσων, υιοθέτησαν σε ορισμένα έργα τους και την ελευθεροστομία ή αναφορές που, σε αλλοτινές εποχές που ευτυχώς μας αφήσει (?) χρόνους, θεωρήθηκε πως προσβάλλουν τα "χρηστά ήθη" (μου έρχεται τώρα κατα νου η περίπτωση με τους στίχους
"Πιστέυω εις ένα κωδικόν Θεόν Πατέρα Παντοκράτορα [...] και παθόντα και ταφέντα εις τους υπολογιστάς και αναστάντα την τρίτην ημέραν κατά τη μαζικήν πληροφόρησιν[...]" από την
Υπεραγορά της Πλάτωνος, οι οποίοι πήραν πόδι κακήν κακώς από την ηχογραφημένη έκδοση του τραγουδιού).
Μιλάμε, λοιπόν, για αποδοχή των ιδιαίτερων εκφραστικών μέσων του εκάστοτε δημιουργού στον παρόντα ιστοχώρο, όπως και για την παράθεση συγγενούς υλικού που κυκλοφορεί επίσημα χωρίς ανάλογους περιορισμούς.
Γιατί να μην παίρνουμε ως παράδειγμα τους υπόλοιπους (που είναι η πλειοψηφία);
Εκείνο που παίρνουμε ως παράδειγμα είναι ακριβώς η δεκτικότητα στην ελευθερία έκφρασης, προαγόμενο αγαθό στην Τέχνη, και όχι κάποιον αυθαίρετο διαχωρισμό των μεν από τους δε, βασισμένο στην μετατροπή ενός εκ των χαρακτηριστικών του δημιουργήματος σε ιδιότητα του δημιουργού (με ό,τι αυτό συνεπάγεται). Εξού και μπορούμε να μιλάμε για καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν και βωμολοχίες, αμφιβάλλω δε με ποια ασφάλεια θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για "βωμολόχους ποιητές/συγγραφείς/τραγουδοποιούς" κοκ.
Αν θεωρείτε τον Εμπειρίκο αληθινό γιατί λέει τα πράγματα με το όνομά τους, θεωρείτε τον Καβάφη υποκριτή;
Και πάλι, στο πλαίσιο που εξελίχθηκε η συζήτηση, δεν τέθηκε θέμα διαχωρισμού αυθεντικότητας και υποκρισίας, βασει όσων "λένε τα πράγματα με το όνομά τους". Ο ίδιος δημιουργός στο ίδιο κείμενο υπογράφει το στίχο "να σκύψω να φιλήσω το μου*ί σου" και λίγο παρακάτω αναφέρεται στο (ίδιο) "λαγαρό αιδοίο". Παρακινδυνευμένος συνειρμός το να θεωρήσουμε πως αμφιταλαντεύεται μεταξύ αγνών και υποκριτικών προθέσεων απέναντί μας, μόνο και μόνο διότι τολμά να μην εμμένει στο ίδιο, πολιτικής ορθότητας, ύφος της δεύτερης αναφοράς στο εν λόγω μέρος του γυναικείου σώματος.
Όμως, δεδομένου πως αναφέρθηκε ο Εμπειρίκος, και σε συνάρτηση με την -πλέον διευρυμένη- απόφαση:
Οπως και να'χει, οι βωμολοχίες δεν επιτρέπονται γενικά. Δεν θα έχουμε 2 μέτρα και 2 σταθμά (όπως κάποιοι ισως ανησυχούν 
).
επαναλαμβάνω πως δεν υπάρχει λόγος να το κουράζουμε πλέον. Στο μέλος, λοιπόν, που εδώ ή στο portal σκεφτόταν να μας παρουσιάσει τον -λέμε τώρα-
Μέγα Ανατολικό 2, ή να παραθέσει αποσπάσματα από το original έργο, έχουμε ήδη δώσει την απάντηση σχετικά με το κατά πόσο ο παρών χώρος συντάσσεται με την λογοκρισία στην Τέχνη, δίχως να λαμβάνονται υπόψιν οι επιμέρους περιπτώσεις.
Απομένει να υπάρξει και μια επίσημη ανακοίνωση/προειδοποίηση, τόσο σε όσα μέλη είναι ήδη εγγεγραμμένα όσο, και κυρίως, σε όσους θα χρειαστεί να διαβάσουν τους όρους χρήσης επιλέγοντας την εγγραφή.
Απλά πράγματα, δε χρειάζεται να χαλάμε άλλο τις καρδιές μας.
ΥΓ:
Αλλιώς, θα μπορούσε ο καθένας να βαφτίσει "τέχνη υπεράνω λογοκρισίας" οτιδήποτε του στυλ:
******** γιοι που τρώτε στρείδια,
θα σας ****** τον **** ρε *******
Έβγαλα και όνομα στον ********* μου ******
τώρα ρε ******* να τον λετε "Οδυσσέα Ανδρούτσο".
Όπως και οτιδήποτε που κατρακυλάει, με τις ωραιότερες των λέξεων, στον ακατάσχετο γλαφυρο ρομαντισμό της κακιάς ώρας. Άραγε η ευθυκρισία της αισθητικής του δέκτη βασίζεται μόνο στο δοχείο;
