Το κερί δεν είναι πρακτική επιλογή για ένα προστατευτικό film (ακόμα και αν ακούσετε άλλους κατασκευαστές για τη χρήση του κεριού σαν προστατευτικό για το ακατέργαστο ξύλο), για τον απλό λόγο ότι είναι πολύ κατώτερο έναντι των συνθετικών.
Είναι αλήθεια ότι το κερί χρησιμοποιήθηκε για αιώνες μα δεν παρέχει κανένα σημαντικό προστατευτικό εμπόδιο για το ξύλο ενάντια στη θερμότητα, τις κρούσεις το νερό, (υγρασία) ή τις χημικές εκχύσεις όπως πχ από ένα οινοπνευματώδες ποτό, είναι πολύ μαλακό και δεν ξεραίνει ποτέ, (το σημείο τήξης του είναι περ. 140 βαθμοί Φ,)
Ακόμη και ένα φλιτζάνι καυτού καφέ θα το λιώσει. Ακόμα οι ηπιότεροι διαλύτες όπως τα (thinner χρωμάτων)θα διαλύσουν το κερί σχεδόν αμέσως. Βέβαια μπορούμε να προσέχουμε. Το κερί από την άλλη καθιστά την επιφάνεια ιδιαίτερα ολισθηρή, ιδανικό για μια ταστιέρα και μπορώ να πω καλύτερη από ότι φανταζόμουν.
Επίσης βρωμίζει απίστευτα και ο μόνος τρόπος να αφαιρεθεί όλο το κερί, να καθαριστεί το ξύλο και να στρωθεί νέο.
Μέχρι τώρα χρησιμοποιούσαν το φυσικό κερί, αλλά το κερί κολλών είναι πολύ καλύτερα όπως πχ το carnuba.
Στην αγορά υπάρχει στα χρωματοπωλεία σε μικρούς ράβδους με διάφορα χρώματα και εγώ προσωπικά το έχω χρησιμοποιήσει σε παλιές ακουστικές κιθάρες που το βερνίκι είχε καταστραφεί πλήρως και μπορώ να πω πως ο ήχος αναβαθμίστηκε
Το τελευταίο όμως είναι υποκειμενικό.
Μάλλον όμως αυτό που διάβασες φίλε είναι για γυάλισμα.
