Φίλε έλα κάτσε πλάι μου και πιες απ την κανάτα.
Σου έφερα δυσάρεστα πολλά, κακά μαντάτα.
Η μανά σου απόθανε, κι όλο το Βοιός σου εχάθει.
Μα φρόντισε ότι πονάς, κανείς να μην το μάθει.
Γιατί είναι οι άνθρωποι κακοί, και χαίρονται τον πόνο,
Τον πόνο, πάντα του αλλουνού,και κλαιν για τον δικό τους μόνο.
Για αυτό σου λέω πρόσεχε τώρα, που δεν έχεις κανένα.
Και όμως έχω φίλε μου, έχω ακόμα εσένα.
