Στέργιο,
oσο περνάει ο καιρός και έχω την ευκαιρία να διαβάζω όλο και περισσότερα γραπτά σου, τόσο βεβαιώνομαι για τις σκέψεις μου και την αίσθησή μου γι’ αυτά. Τις περισσότερες φορές ο τρόπος σου μου είναι τόσο οικείος. Είναι λες και αυτά που διαβάζω βγαίνουν από την απόλυτη δική μου ματιά, διάθεση κλπ. Είναι αυτό που λένε «με εκφράζουν» αλλά ουσιαστικά και όχι παρεμπίπτοντος. Με καταλαβαίνεις ελπίζω.
Ακόμα και ο τρόπος που μπλέκεις τις λέξεις, που κάνεις ρίμα, που μετράς. Ναι, ακόμα και σε αυτά τα τεχνικά θέματα.
Με έπιασε ο βερμπαλισμός μου πάλι.
Αντε σταματάω και τελειώνω με ένα ακόμα -μπράβο Στέργιο!-.
