Διότι κάνει κρύο και πρέπει ν' ανάψουν τα αίματα!
Βρε παιδιά αντιληφθείτε το επιτέλους! Ένας αυθεντικός ποιητής:
1) Δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την γνώμη που έχουν οι άλλοι γι αυτόν. Μονάχα για την ψυχή του ενδιαφέρεται.
2) Είναι εθισμένος: Γράφει από ανάγκη, η έκφραση είναι η δύναμή του και η σιωπή ο θάνατός του.
3) Μπορεί πολύ εύκολα ν' αναγνωρίσει τους "συνποιητές". Διότι ανήκει σε μιά ξεχωριστή φυλή με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Την φυλή των αιθεροβαμόνων εξερευνητών του αγνώστου ενιαυτού.
Γιαυτόν τον λόγο όταν οι ποιητές συνβρίσκονται δίνουν την αίσθηση της κλίκας. Παρόλο που δεν γνωρίζονται προσωπικά καταλαβαίνουν την ύπαρξη του άλλου από απόσταση, από μια λέξη μόνο, από μια σκέψη. Όπως αναγνωρίζονταν οι "αθάνατοι" (θυμάστε εκείνην την ταινία?), όπως αναγνωρίζονται οι ερωτευμένοι (αν δεν καταλαβαίνετε δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω). Βρίσκονται σε ένα τόπο ο οποίος δεν έχει διαστάσεις, την Αλήθεια.
Για τον ίδιο λόγο επίσης αντιλαμβάνονται αμέσως τους αντιγραφείς. Διότι όπως αντιγράφεται η ζωγραφική, η μουσική έτσι ακριβώς αντιγράφεται και η ποίηση.
Και μια που τ' αναφέραμε, ρε παιδιά, δεν νομίζετε πως είναι καιρός να κανονίσουμε και μια ποιητική κιθαροσυνάντηση?
