Ζωγραφισα τις φατσες σας σ ενα λευκο χαρτι
τονιζοντας πολυ καλα την προφανη ασχημια
δεν ημουν ηρεμος πολυ , μα κοκκινο πανι
απο την απραγη ζωη , ζωη γεματη γκρινια
Εικονισα μανιωδως τα αδεια προσωπα σας
σαν φουσκες διαφανεις χοντρες που σκανε στον αερα
γιατι δεν αντεξα αρκετα να γραφετε στα αχαμνα σας
κατι που θεωρω σημαντικο περα ως περα
Το εργο μου το εδειξα , υπηρξαν αντιφασεις
και εγινα ευθεις ξανα σφοδρα δυστυχισμενος
γιατι καταλαβα εξ'αρχης τις αθλιες καταστασεις
κριτης που κρινει τον κριτη ανθρωπος θυμωμενος
