Κ.Βήτα <--- ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ ---> Μιχάλης Δέλτα

[kain]

Η ιστορία και η προσφορά των Στέρεο Νόβα είναι γνωστή.
Από εκεί και πέρα, πώς σας φαίνεται η solo πορεία των Κ.Βήτα και Μιχάλη Δέλτα αντίστοιχα?

Κ.Βήτα:
ΣΟΥΠΕΡ ΣΤΕΛΛΑ - η φυσική εξέλιξη απ' τους δίσκους του συγκροτήματος. Θα μπορούσε και να ήταν άλλος ένας δίσκος τους...
ΜΕΤΑ-[+Δ.Γαλάνη] - αδυνατούσα να πιστέψω πως ο ίδιος άνθρωπος που έγραφε τα κείμενα στα τραγούδια των Στέρεο Νόβα, υπέγραφε και τους στίχους εδώ... Κατα τ' άλλα, ωραία η μελωδική πλευρά του τραγουδοποιού ("Μικρή Ευχή" π.χ.)
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ - μέχρι τώρα ο καλύτερος solo δίσκος του. Η λυρική/μελαγχολική του πλευρά στα forte της...
TRANSFORMATIONS - αυτό το CD δεν κατάφερα να το ακούσω μέχρι το τέλος. Δεν ξέρω, μπορεί να λειτουργώ με "παρωπίδες", αλλά ο Μάνος Χατζιδάκις μάλλον δεν "μετασχηματίζεται" τόσο εύκολα...

Μιχάλης Δέλτα:
ΝΕΠΕΤΑ - αν και δεν μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, εδώ "φάνηκε" περισσότερο ο επονομαζόμενος "2° μέλος" του συγκροτήματος...
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ[+Τάνια Τσανακλίδου] - τον θεωρώ απ' τα καλύτερα ετερογενή "παντρέματα" των τελευταίων χρόνων. Jazz αποχρώσεις, rock πινελιές, lounge, trip-hop, deep house, πρόζα... Θα μπορούσε να ήταν και ορχηστρικός δίσκος (αν και τότε θα στερούμασταν το ταλέντο της Τάνιας, οπότε ...συμβιβάζομαι)
ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ - αυτός ο δίσκος είναι στα best μου αυτής της χρονιάς. "Γυμνοί" στίχοι, "σκοτεινές" μελωδίες σε υπόβαθρο ταχύτητας και η ερμηνεία της Δήμητρας Χατούπη "μαχαίρι στο κόκκαλο".

Απ' όλα αυτά, για μένα το "ταλέντο στη σκιά" ήταν ο Μιχάλης Δέλτα.
Εσείς τί λέτε?

[Makis808]

Το φαινόμενο Στέρεο Νόβα σίγουρα δεν είχε προηγούμενο και απ' ό,τι φαίνεται δε θα έχει και επόμενο. Όποιος μεγάλωσε με τους ήχους και τους στίχους τους το καταλαβαίνει αυτό, οι υπόλοιποι απλά τους συμπαθούν. Αν και η αδυναμία μου, όπως και πολλών άλλων, είναι ο Κ. Βήτα, όντως ο Μιχάλης είχε επισκιαστεί πολύ. Δεν είμαι όμως ο πιο κατάλληλος για το θέμα γιατί δεν ασχολήθηκα πολύ με τη σόλο πορεία του (μάλλον αυτό επαληθεύει τον ισχυρισμό σου λοιπόν!). Ο Κωνσταντίνος ήταν η φωνή και μάλιστα μια φωνή όχι τενόρου αλλά απλού ανθρώπου-σαν να ακούς τη σκέψη ενός απλού ανθρώπου πάνω από μια αφαιρετική μουσική φόρμα. Ο Μιχάλης αν προσέξεις έτεινε πάντα προς την pop, εξωστρεφή πλευρά των πραγμάτων, κάτι που συμπλήρωνε περισσότερο παρά χαρακτήριζε την εικόνα των Στέρεο Νόβα. Όχι ότι κάτι τέτοιο είναι κακό φυσικά. Δεν άκουσα καλά λόγια για το Transformations πάντως, αν και πιστεύω ότι εμένα θα μου αρέσει...

[bluewind]

Να προσθέσω και τους δίσκους:

- Movement (Κωνσταντίνος Βήτα...διαθέσιμο στην κεντρική Ευρώπη σύμφωνα με το site του) - 2003

- Halcyon Days (Μιχάλης Δέλτα) - 2001

- Blue Emotions (Μιχάλης Δέλτα...από την εταιρία Glasgow Underground) - 1999

Σε γενικές γραμμές θεωρώ πως στη σόλο πορεία τους ο Μ.Δ. έχει ρισκάρει σαφώς περισσότερο, προσπαθώντας να υπερβεί τις κατακτήσεις των Στέρεο Νόβα, σε αντίθεση με τον Κ.Β. που καλύπτεται πίσω από τις τελευταίες ανακυκλώνοντάς τες, χωρίς να εξελίσσει το ύφος του. Επίσης είναι κρίμα να μη μνημονεύεται καθόλου ο Alfa P, το τρίτο μέλος της παρέας από ένα σημείο κι έπειτα που έχει εκδόσει υλικό και μέσω της CAPP Records, κι ο Coti K που συνέβαλε τα μέγιστα στον ήχο των Σ.Ν.

Και κάτι που ίσως κάποιοι να αγνοούν...το MTV, όταν ακόμα είχε καλλιτεχνικές ανησυχίες, είχε κάνει αφιέρωμα στους Σ.Ν.

Ένα αφιέρωμα στην πορεία τους.

[Ο Νέος Κιθαρωδός]

Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικοί μουσικοί, και που με το σπαθί τους και πολύ κόπο έχουν καταφέρει να περάσουν ένα προσωπικό και "δύσκολο" στιλ μουσικής. Πολύς δρόμος, και πολύς "ανήφορος", αλλά πιστεύω ότι αν συνεχίσουν και δεν το βάλουν κάτω, θα κερδίσουν πάρα πολύ μεγάλη αναγνώριση...

Αυτό το λέω, σε αντιπαράθεση με πολλούς που ξεκίνησαν, έδωσαν καλά δείγματα και τελικά... έμειναν στο δρόμο ονόματα έχουν αναφερθεί αρκετά σε αυτές τις σελίδες...

[Makis808]

Έχεις δίκιο στο ότι ο Κ.Βήτα έμεινε στο ύφος των Στέρεο Νόβα περισσότερο αλλά ουσιαστικά αυτός ήταν κατά κάποιο τρόπο η ηγετική μορφή τους γι' αυτό φαίνεται ίδιο και το σημερινό στυλ τους. Ο Μιχάλης έδειξε τις ανησυχίες του και με τους Τ 19, το side project του όσο υπήρχαν οι Στέρεο Νόβα γιατί μάλλον ήταν όντως επισκιασμένος από τη μορφή του Κωνσταντίνου, πιστεύω. Μεγάλη παράλειψη και ο Άλφα Π., άκουσα δείγματα του album του και είναι όντως χαρισματικός μουσικός. Ελπίζω να συνεχίσουν την πορεία τους και οι τρεις και να καταξιωθούν ακόμη περισσότερο...

[bartatilas]

Μπορούν και αφουγκράζονται τον ήχο της πόλης όσο κανείς άλλος. Είναι γεμάτοι μουσικές και συναισθήματα. Ιδιαίτερα ο Κωνσταντίνος Βήτα....! Καταλληλότερη να μιλήσει είναι η marfag, κατά την ταπεινή μου γνώμη!

[kain]

Να προσθέσω και τους δίσκους:

- Movement (Κωνσταντίνος Βήτα...διαθέσιμο στην κεντρική Ευρώπη σύμφωνα με το site του) - 2003

- Halcyon Days (Μιχάλης Δέλτα) - 2001

- Blue Emotions (Μιχάλης Δέλτα...από την εταιρία Glasgow Underground) - 1999

Επίσης, "Steamboat Bill Jr." & "Angel Baby"(στο οποίο υπάρχει και η σημαντική επανεμφάνιση του Γιάννη Παλαμίδα - απ' το "Σαμποτάζ" της Λένας Πλάτωνος, για την ιστορία), του Κ.Βήτα αμφότερα.
Απλώς, περιορίστηκα στην αμιγώς τραγουποιητική πλευρά τους με ελληνικό στίχο  

Επίσης είναι κρίμα να μη μνημονεύεται καθόλου ο Alfa P, το τρίτο μέλος της παρέας από ένα σημείο κι έπειτα που έχει εκδόσει υλικό και μέσω της CAPP Records

Αυτόν τον δίσκο δεν τον έχω ακούσει και κατά επέκταση δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Τον αναζήτησα αρκετά, αλλά οι πληροφορίες τον θέλουν πλέον εκτός εμπορίου, ήδη όχι πολύ καιρό μετά την κυκλοφορία του.

Όποιος μεγάλωσε με τους ήχους και τους στίχους τους καταλαβαίνει

Μεγάλη κουβέντα... Και βλέποντας το από μια διαφορετική σκοπιά, όποιου μεγάλωσε/περιπλανήθηκε στις ίδιες περιοχές με τους Στέρεο, καταλαβαίνει ακριβώς τί περιέγραφαν οι στίχοι του Κωνσταντίνου Β. και όλη αυτή την αισιόδοξη μελαγχολία που περιέχουν...

Ο Μιχάλης αν προσέξεις έτεινε πάντα προς την pop, εξωστρεφή πλευρά των πραγμάτων

Οντως, αν και, με βάση τον τελευταίο του δίσκο, η μουσική "εξωστρέφεια" ήρθε να αντιμετωπίσει τη ρεαλιστική στιχουργική, γεγονός που έκανε τα τραγούδια να "φορτίζονται" κατά πολύ και ελάχιστα να αφορούν εξωστρεφή συναισθήματα. Κατά τ' άλλα, κάποια τραγούδια που έγραψε για τον δίσκο με την Τάνια Τσανακλίδου (όπως ο "Πέμπτος Όροφος" και το "Τετάρτη Βράδυ") έδειξαν πως είναι ικανός να κινηθεί με ενδιαφέροντα αποτελέσματα και έξω απ' τα τοπία της electronika.

[marfy]

δε θα πω πολλά για το θέμα απλά και μόνο το παρακάτω....

μουσικές,στίχοι,ταξιδεύουν μέσα στην ψυχή μου.....στέρεο νόβα, και ειδικά κ.βήτα τους έχω μέσα στην ψυχή μου....δεν περνάει μέρα που να μην ακούσω και να μην ταξιδέψω με τις μελωδίες τους.....ότι πιο όμορφο έχω νιώσει στην ζωή μου είναι η συνάντηση που είχα με τον κ.βήτα!!!! συγγνώμη και πάλι που δεν μπορώ να περιγράψω για τη συνδρομή τους στη μουσική αλλά αδυνατώ!είναι απερίγραπτα τα συναισθήματα της μουσικής τους και συγκεκριμένα του κ.βήτα.....
ιδιαίτερη αδυναμία μου ο κ.βήτα.....!!!!

μη με παρεξηγήσετε για αυτά που γράφω, απλά έγραψα αυτό που ένιωσα όταν είδα το θέμα σας.....

"κι ακούω τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσες είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ........μου τα χάλασες".....


                  η μαρφάγκ.....