Όταν χαράζει,αν μπορείς,
να είσαι εκεί.
Το κρύο να μην το φοβηθείς,
ούτε το σκοτάδι.
μόνο, να μην φοβηθείς!
Το κρύο γέρνεις στους δυο όμους σου,
στενάζει σκύβοντας η γριά,
απ΄το φορτίο.
Κι ο ξεχασμένος ξένος
ο περαστικός,
ο φορτωμένος τσάντες,
στενάζει.
Ο δύσμοιρε διαβάτη
τι φωνάζεις?
και ποιόν ή γιατί
προστάζεις,
γιατί?
