Το Συν

[pinelopi]

Κοίτα το χέρι μου
ξέρεις τι μπορώ να κάνω μ' αυτό;
πολλά
Κράτα το χέρι μου
έτσι σφιχτά
ξέρεις τι μπορώ να κάνω τώρα;
τα πάντα

Ν' ανακαλύψω τις κρυφές αποχρώσεις
της αφής
να μεθύσω με το κόκκινο της σελήνης
ν΄αγαπήσω το αόρατο
να μειδιάσω στο προφανές
να γκρεμίσω τα στερεότυπα
να γητέψω τον χρόνο
να παραδοθώ στο άγνωστο
να συντρίψω την υποκρισία
ν΄αρνηθώ την έκπτωση
να πισωπλατήσω στο ξεπούλημα
να συνθλίψω το φόβο
να χτυπηθώ με τους δαίμονες του νου
ν΄απορρίψω το συμβιβασμό
να περιγελάσω το θάνατο
να δω μες στο παράλογο
το υπέρλογο
μες στο αφύσικο
το υπερφυσικό
να κάνω τ' όνειρο δικαίωση
να σφετεριστώ το απόλυτο

Συνεπιβάτες, συνένοχοι, συνομώτες
αρκεί να μας κατοχυρώνει το συν

Κράτα μου το χέρι
έτσι σφιχτά
ναι
μπορώ να κάνω τα πάντα
προκειμένου να πειστώ
πως η ζωή αξίζει

[x-versous]

Κράτα το χέρι μου
έτσι σφιχτά
ξέρεις τι μπορώ να κάνω τώρα;
τα πάντα

να κάνω τ' όνειρο δικαίωση
να σφετεριστώ το απόλυτο

Συνεπιβάτες, συνένοχοι, συνομώτες
αρκεί να μας κατοχυρώνει το συν

Κράτα μου το χέρι
έτσι σφιχτά
ναι
μπορώ να κάνω τα πάντα
προκειμένου να πειστώ
πως η ζωή αξίζει

Πραγματικά δεν έχω λόγια είναι υπέροχο μπράβο σου Πηνελόπη!!!!
 κάθε φορά μου θυμίζεις και καλύτερα τον λόγω που είσαι από τις αγαπημένες μου στο forum !!! 

[Neikos]

χμ....μου θυμησε κατι απο Δημουλα....
βασικα μου αρεσε πολυ οι παρακατω στιχοι....

 "Συνεπιβάτες, συνένοχοι, συνομώτες
  αρκεί να μας κατοχυρώνει το συν"

τι να πω....( )

[pinelopi]

x versous πολλά πολλά ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

Neikos, τι άλλο να πεις; 

[συννεφάκι]

Για άλλη μια φορά, με αφήνεις μουδιασμένη..
Δεν ξέρω πως το κάνεις αυτό..
Ο επίλογος φταίει..
Γροθιά στο στομάχι. Πονάει..
Μπορώ να κάνω τα πάντα?
Μπορώ να πιστέψω?
Μπορώ να τολμήσω..?
Ουφ..

[MACMISIAS]

Έχει δύναμη ,έχει τέχνη μα πιο πολύ απ'όλα έχει πάθος που σε συνεπαίρνει...Πως βλέπεις την ηθοποιό στη σκηνή ,η τη τραγουδίστρια, που σε έχουνε μαγέψει και φεύγεις και για λίγο ίσως να'σαι και λίγο ερωτευμένος,έτσι ένοιωσα και εγώ διαβάζοντας αυτό το ποίημα... Τα σέβη μου Πηνελόπη...

[Fusalida]

Ιδέες, έννοιες, καταστάσεις,
ομορφιές και ασχήμιες,
αόρατα και ορατά, παίρνουν μορφή,
ανθρώπινη...τόσο που μπορώ να τα αγγίξω!
Τόσο που μπορώ να ζηλέψω γι'αυτά που νιώθεις!
Τι όμορφα! Ας ήτανε έτσι για όλους...Ας είχαμε όλοι
ανάγκη κατοχύρωσης από ένα συν, έστω και εφήμερο
και από τίποτα άλλο...Ας μπορούσαμε όλοι να πειστούμε
και να πιστέψουμε!

Και 'μένα που θύμισε λιγάκι Δημουλά...

Ουφ, αυτά! Πήρα γερή δόση!

Καλή συνέχεια Κατερίνα...
 

[Souzana]

Μετά από μέρες μπήκα στο κιθάρα, και πέφτω πάνω σ'ένα μικρό θαύμα!!!
Για άλλη μία φορά μένω άφωνη... ¨Οπως λέει και το συννεφάκι...
ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ! Τα σέβη μου!!!

[pimami]

κι όπως σμίγουν οι γραμμές της παλάμης μου
σε σμίξιμο δίχως αφή με τις γραμμές της δικής σου
η συμπλοκή γίνεται πλέξιμο

οι γραμμές της ζωής μου και της ζωής σου... συζούν..! κάπως έτσι και... παίζοντας με τα "συν"...

Να σαι καλά Κατερίνα!!!

[Ektor_S]

Η δύναμη του λόγου αποκτά σώμα στα γραπτά σου Κατερίνα

[pinelopi]

Συννεφάκι, ναι, γροθιά στο στομάχι και για μένα. Πονάει αλλά αξίζει
Όπως λέει και ο Πόρτσια καλύτερα να πονάω εις μάτην παρά να ζω εις μάτην...

Macmisias, χαίρομαι που διακρίνεις το πάθος. Γιατί μόνο αυτό τελικά συνεπαίρνει.

Γιώτα, όλοι έχουμε ανάγκη κατοχύρωσης από ένα συν (έτσι θέλω τουλάχιστον να πιστεύω ακόμα) απλά άλλοι από εμάς το συνειδητοποιούν και το παραδέχονται και άλλοι όχι, βλέπεις η παραδοχή της "αδυναμίας" προυποθέτει μεγάλη δύναμη.

Σουζάνα, αχ αυτά τα μικρά θαύματα τι γλυκές αναβλύζουσες πηγές στη ζωή μας!

Δημοσθένη, το σμίξιμο, το πλέξιμο, η ένωση κι όλα αυτά μ' ένα συν, άλλες φορές προφανές και ευδιάκριτο σαν τις ρυτίδες του χρόνου στο μέτωπο κι άλλες αόρατο σαν τις ρυτίδες της ψυχής.

Έκτορα, δεν είναι η δύναμη του λόγου είναι η δύναμη του συναισθήματος που κάνει απτές τις λέξεις.

σας ευχαριστώ όλους και καθέναν ξεχωριστά για τα ιδιαίτερα σχόλιά σας 

[Κατερινα_]

Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από σένα. Συναίσθημα, δύναμη, πάθος, ένταση και μεγαλοπρέπεια. Συγχαρητήρια συνονόματη

[holliday]

Παντα απο σενα περιμενω κατι εξαιρετικο.
Αλλα καθε φορα που το προσφερεις, μ αφηνεις αφωνη.

Αυτο που θα ηθελα πολυ, ειναι να δω και ν ακουσω το παραπανω να το απαγγελει καποια ή καποιος που να το εχει νιωσει.
Πανω σε μια σκοτεινη σκηνη, κι απο κατω το κοινο.
Καποια σαν την Πεμη Ζουνη πχ

[pinelopi]

Κατερίνα, σ' ευχαριστώ για τη "μεγαλοπρέπεια" περισσότερο απ' όλα 

holliday, ωραίες ιδέες μου βάζεις  σ' ευχαριστώ

[holliday]

ελπιζω να εχω το προνομιο, αν ποτε υλοποιηθει μια απ τις ιδεες που σου βαζω, να το απολαυσω... 

[kuiper]

Ξέρω πως εδώ στέλνεις πάντα ένα μπουκέτο με πολύχρωμα
αγριολούλουδα.
Κι’ όσο κι’ αν θέλω να διαλέξω ένα για να νιώσω το άρωμα του
Δυσκολεύομαι να καταλάβω.
Είναι όλα τόσο όμορφα.   
 

[pinelopi]

Holliday, να είσαι σίγουρη γι αυτό 

Γιάννη, δεν χρειάζεται να καταλάβεις αρκεί που αισθάνεσαι, σ' ευχαριστώ