Το δάχτυλο σου τέντωνες μπροστά
σαν όπλο και μ αυτό πυροβολούσες
την νύχτα που μ’ αγκάλιαζε ψυχρά
και βίαια στα σκοτάδια με κρατούσε
όλοι μας έχουμε ανάγκη από ένα τέτοιο δάχτυλο να πυροβολεί τις "νύχτες " μας.
το ίδιο που θα τρέχει τρυφερά στο μάγουλο μαζεύοντας την υγρασία των ματιών.
το ίδιο που θα πλέκεται σφιχτά με το δικό μας όταν το "μαζί" γίνεται ανάγκη και σκοπός.
κι όταν υπάρχει το δάχτυλο αυτό, τα χέρια ολόκληρου του κόσμου γίνονται περιστέρια κι ουρανοί.
πάρα πολύ όμορφο holliday, συγκινητικά όμορφο