Ποιά είναι τα αγαπημένα σας τραγούδια από nevermore? Ρωτάω γιατί εγώ τώρα άρχισα να ψάχνομαι με την μπάντα...
Θα ήθελα να πω τη γνώμη μου για το ύφος του κάθε δίσκου, και εσύ με βάση τα ακούσματα σου και τις προτιμήσεις σου μπορείς να διαλέξεις με ποιο θα αρχίσεις
Nevermore: Πρώιμο album αλλά αρκετά δυνατό, δεν είναι όμως για πρώτη επαφή με τη μπάντα.. Έχει μερικές μέτριες στιγμές (Garden of Gray, Timothy Leary) που στα επόμενα albums απλά δεν υπάρχουν!! To opening song όμως (What tomorrow knows) αποδεικνύει ότι ένα εντελώς απλούστατο riff μπορεί να γίνει ένα μεγαλειώδες κομμάτι..
In Memory: EP στα βήματα του προηγούμενου album (και αυτό κατά τη γνώμη μου δεν είναι για πρώτη επαφή).. Ακούγεται όμως ευχάριστα, αν και είναι το λιγότερο δημοφιλές για μένα album τους..
Politics of Ecstasy: Αρχίζουν τα αριστουργήματα!! Ατέλειωτα riffs, απίστευτος όγκος, ο Warell απλά δεν πιάνεται στα φωνητικά.. Ο Loomis ακόμα δεν έχει δείξει τι μπορεί να κάνει με την κιθάρα του, αλλά τα πρώτα "περίεργα" solo έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνιση τους..
Dreaming Neon Black: Αν μου ζητούσαν να χαρακτηρίσω αυτό τον δίσκο με μια λέξη θα έλεγα απόλυτη ισορροπία.. Συναίσθημα και θυμός, αργά και γρήγορα tempo, κλασικές, ηλεκτρικές, ακουστικές, ότι μπορεί κανείς να φανταστεί ακούγεται σε αυτόν τον δίσκο.. Ενδείκνυται για πρώτη επαφή, απλά επειδή έχει μερικές κομματάρες μέσα, δυστυχώς ευνοεί την επιλεκτική ακρόαση.. Προσωπικά για να φτάσω στο σημείο να ακούω όλο το δίσκο από την αρχή ως το τέλος πέρασαν 2 μήνες (μέσα σε αυτούς τους 2 μήνες, άκουγα 2-3 κομμάτια τη φορά από 10 φορές το καθένα, την άλλη φορά άκουγα άλλα 2-3 από 10 φορές το καθένα, κ.ο.κ.,αν πιάσεις κάποιο κομμάτι από αυτό το δίσκο και διαβάσεις και τους στίχους παράλληλα απλά δεν το αφήνεις).. Α, τώρα που είπα για στίχους, θέλω να τονίσω ότι ο Warell φαίνεται, είναι και δείχνει ψαγμένος, αλλά στο συγκεκριμένο δίσκο, οι στίχοι του αγγίζουν την τελειότητα.. Δεν υπάρχει κομμάτι που η κεντρική ιδέα του να μην έχει περάσει από το μυαλό σου.. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλος στιχουργός στο metal που να αγγίζει τον ακροατή με τέτοιο τρόπο όταν μιλάει για συναισθήματα όπως ο Warell.. Απλά στίχοι για σεμινάριο και για μάθημα στα Κείμενα που κάναμε στο σχολείο
..
Dead Heart in a Dead World: Προσωπικά, αν και μου αρέσει πολύ αυτός ο δίσκος, εν τούτοις τον θεωρώ λίγο "μικρό" σε διάρκεια (όχι σε λεπτά αλλά στο ότι δεν είναι τόσο απλωμένα τα κομμάτια όπως στο Politics για παράδειγμα, τι να κάνουμε είμαι progressivas
).. Θα ήθελα τα κομμάτια να διαρκούσαν λίγο περισσότερο.. Είναι γρήγορος, κοφτός και straightforward δίσκος, ενώ μερικά riffs από τον συγκεκριμένο δίσκο, προκαλούν "αυτόματο headbanging" (ενδεικτικά αναφέρω τα the river dragon has come, engines of hate, inside four walls) και τα οποία όταν τα ακούς ψάχνεις μανιασμένα δίπλα σου για μια κιθάρα και ένα high-gain ενισχυτή!! Επίσης υπάρχουν και πολύ καλά "ήρεμα" κομμάτια, τα οποία όμως δεν έχουν την ατμόσφαιρα του Dreaming..
Enemies of reality: Από το πρώτο ομώνυμο κομμάτι και το πρώτο solo καταλαβαίνεις ότι ο Loomis έχει καλοπιάσει τον θεό και εκείνος του έχει δώσει τη δυνατότητα η μέρα του να διαρκεί 40 ώρες, έτσι ώστε στις 30 να μελετά κιθάρα.. Τα κομμάτια; Όπως πάντα τέλεια, αλλά αυτό που κόβει την ανάσα είναι τα εκπληκτικής συνθετικής ικανότητας solo που ακούγονται διάσπαρτα σε όλο τον δίσκο.. Ενδείκνυται για όσους ψάχνουν guitar heroes, που όμως δεν θέλουν να ακούσουν instrumental.. Ο Dane τραγουδάει ίσως τις πιο παράξενες φωνητικές γραμμές που έχει γράψει.. Άκρως ενδιαφέρον δίσκος..
This Godless Endeavour: Δυστυχώς, σε αυτόν τον δίσκο, κάνανε τη βλακεία και βάλανε το καλύτερο κομμάτι που έχουν γράψει ποτέ στην αρχή.. Μένεις απλά με τα σαγόνια κάτω στο άκουσμα του Born.. Από' κει και πέρα, στα επόμενα κομμάτια πέφτει λίγο η διάθεση για να επανέλθει στα 2 τελευταία κομμάτια που πραγματικά γίνεται χαμός.. Δεν είναι κακός δίσκος (οι Nevermore δεν γράφουν κακούς δίσκους) απλά δεν προκαλεί έκπληξη όπως οι προηγούμενοι.. Δεν κάνει το βήμα μπροστά..
Υ.Γ.: Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με
Mithrandir για το shortlist που προτείνει, αλλά θα σου έλεγα να μην ακούσεις μεμονωμένα κομμάτια, αλλά τα albums ολόκληρα.. Δεν υπερβάλω όταν μιλάω για ένα από τα 10 καλύτερα συγκροτήματα του metal..
Ψηφοφορία
