Αρχηγέ μου, τα vintage κλειδιά τύπου Kluson, είναι τα ΚΑΛΥΤΕΡΟΤΕΡΑ που υπάρχουν για κιθάρες. Λήξις.
Είναι ελαφριά, όμορφα και κρατάνε ΤΕΛΕΙΑ το κούρδισμα, αρκεί να ξέρεις να περάσεις τις χορδές, που αυτή τη στιγμή δεν ξέρεις, αλλά θα μάθεις παρακάτω.
Αφού περάσεις τις χορδές στο τρέμολο λοιπόν, τεντώνεις τη χορδή και την κόβεις
στο σημείο που βρίσκεται 2 κλειδιά και κάτι "μετά" το δικό της κλειδί. Δηλαδή, για τη μπάσσα Μι, την τεντώνεις και κόβεις λίγο μετά το κλειδί της Ρε.
Αφού βάλεις τη χορδή στην τρύπα κρατάς σταθερά ασκώντας
πίεση προς τα κάτω και γυρίζεις το κλειδί με τη μανιβέλα. Αυτό που πρέπει να προσέξεις, ειδικά με τις "ντυμμένες" χορδές, είναι να μην τυλίγεται η χορδή στον εαυτό της. Δηλαδή το μέρος της χορδής που είναι στο κλειδί, πρέπει να εφάπτεται ΜΟΝΟ με το ίδιο το κλειδί. Καθώς τυλίγεις φροντίζεις ώστε τα τυλίγματα να γίνονται από πάνω προς τα πάνω, δηλ. το πρώτο θα είναι πιο κοντά στην κορυφή του κλειδιού και το τελευταίο θα είναι κάτω κάτω. Αυτό θα διασφαλίσει την κατάλληλη πίεση στο nut.
Το παραπάνω διαβάζεται πιο δύσκολο απ'ότι είναι στην πραγματικότητα. Με την πρακτική θα το μάθεις τέλεια, μετά από 3-4 αλλαγές θα είσαι ατσίδα. Εννοείται ότι στις 2 τελευταίες χορδές, δεν μπορείς να πας "δυο και κάτι μετά", οπότε απλά υπολογίζεις που θα κόψεις.
Για καλύτερη λειτουργία, προτείνω να βάλεις λίγο μολυβάκι στα αυλάκια του nut, αλλά και στα αυλάκια (από κάτω) του string tree (ή και των 2 αν έχει 2 η κιθάρα σου). Παρεμπιπτόντως, τα string trees είναι μεγάλη πληγή για το ξεκούρδισμα. Με την πρώτη ευκαιρία, βρες και βάλε από tusq ή τα μαύρα της Graphtec.
Για το τρέμολο τώρα. Καταρχάς το floating vintage tremolo δεν μένει κουρδισμένο και τόσο καλά. It's the nature of the beast.
Ο λόγος που σου κόλλησε πίσω, είναι γιατί προφανώς οι χορδές που έβαλες έχουν μικρότερη τάση. Εδώ είναι πιο δύσκολο λίγο στη ρύθμιση, αλλά όχι και πυρηνική φυσική.
Ο πιο απλός τρόπος, είναι να βάλεις κάτι, ας πούμε 2-3 πένες κατάλληλου πάχους μεταξύ της πλάκας του τρέμολο και του σώματος, στο πίσω μέρος και να σφίξεις τα ελατήρια ώστε να σφηνώσουν. Εν συνεχεία κουρδίζεις κανονικά και φροντίζεις να τεντώσεις καλά τις χορδές. Δηλ. κουρδίζουμε, τεντώνουμε, επαναλαμβάνουμε μέχρι να μένει σταθερό το κούρδισμα.
Στη συνέχεια αρχίζεις να ξεσφίγγεις ΠΟΛΥ ΣΤΑΔΙΑΚΑ τα ελατήρια (1/4 της στροφής για την κάθε βίδα, κάθε φορά) κρατώντας την κιθάρα όρθια. Τη στιγμή που θα πέσουν οι πένες μόνες τους είσαι (σχεδόν) έτοιμος. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένας μικροέλεγχος για το κούρδισμα και μικρορυθμίσεις.
Voila. Έτοιμος.
