Ας κάνω και εγώ μια μικρή ανταπόκριση..
Γενικά σαν οργάνωση το festival στάθηκε σε ικανοποιητικά επίπεδα.. Ωραίος χώρος (φεστιβαλικός αλλά λίγο μικρός), καθαρά facilities (wc, bars) αλλά βρε παιδιά να τελειώσουν τα νεράκια σε 2 ώρες και μετά να ξεδιψάμε με μπύρες δεν είναι και ό,τι καλύτερο.. Ας αφήσουμε στην άκρη και το γεγονός ότι στο bar κοντά στην είσοδο, οι 2 κοπελιές πάλευαν να σερβίρουν τους δεκάδες διψασμένους metallers με αποτέλεσμα να είσαι μόλις στην δεύτερη σειρά αλλά να περιμένεις 15 ολόκληρα λεπτά για να πάρεις το ποτό σου.. Anyway, ας μην γκρινιάζουμε και πολύ.. Λοιπόν:
Pain of Salvation: Ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα μου και προσωπική μου "περηφάνεια" διότι είμαι ίσως από τους πρώτους στην Ελλάδα που τους άκουσαν από το Entropia και πίστεψαν σε αυτούς.. Ο ήχος ήταν μέτριος, o Daniel είχε αρκετά προβλήματα αλλά αυτός ο άνθρωπος δεν χρειάζεται κιθάρα.. Μόνο να τραγουδάει φτάνει για να σε ταξιδέψει.. Μακράν, η καλύτερη φωνή στο είδος του.. Δυστυχώς έπαιξαν νωρίς, το κοινό δεν είχε ιδιαίτερο παλμό (προσωπικά απογοητεύτηκα, εγώ και κανά-δυο άλλοι τραγουδούσαμε τους στίχους) αλλά έδειξαν να το ευχαριστιούνται.. O Daniel έσπασε 2 φορές χορδή, έχασε το solo του used λόγω κακής ρύθμισης στη εφεδρική του κιθάρα και το σετάκι ήταν μικρό (λόγω των συνθηκών).. Ελπίζω να ξανάρθουν σύντομα με πλήρες setlist.. A!! Μόνη ένσταση το γεγονός ότι το undertow επέλεξαν να το τελειώσουν σε allegro ρυθμούς και όχι όπως στο δίσκο που απλά τα σπάνε και το handfull of nothing που ήταν ελαφρά εκτός κλίματος..
Moonspell: Άλλο ένα συγκρότημα που αδικήθηκε από το line-up.. O Ribeiro είναι από τους λίγους εναπομείναντες frontmen που σε ξεσηκώνει ακόμα και αν δεν είσαι πιστός οπαδός τους.. Αρκετά καλός ήχος και πολύ καλή απόδοση.. Το κοινό έδειξε να το απολαμβάνει και οι Moonspell τους ευχαρίστησαν με τα κομμάτια τους.. Στο scorpion flower (btw, η κοπελιά στάθηκε πολύ καλά στο εν λόγω κομμάτι) δεν έγινε ο χαμός που περίμενα αλλά OK.. Πολύ καλοί, αν και είναι προφανές ότι το φως της ημέρας δεν τους πάει..
Meshuggah: Ήθελα να τους ακούσω για να δω από κοντά τι το μοναδικό έχει αυτή η μπάντα.. Δυστυχώς ούτε στο live τους το κατάλαβα.. Προσωπικά τα riffs τους μου θυμίζουν σήματα morse αλλά από συγχρονισμό σκίζουν.. Ο ένας κιθαρίστας τους (ο αριστερός όπως βλέπαμε τη σκηνή) είναι μορφή.. Έπαιξε με τα εφφέ και τα tapping με ρηξικέλευθο τρόπο, ενώ ο τραγουδιστής το έχει το angry attitude.. O ήχος γινόταν καλύτερος κομμάτι με κομμάτι και στο τέλος πραγματικά τα ηχεία έβγαζαν καυτά riffs (τα οποία ακόμα και τότε μου θύμιζαν σήματα morse αλλά ήταν καλοπαιγμένα
).. Είμαι σίγουρος ότι οι οπαδοί τους έμειναν ικανοποιημένοι.. Πάντως απορώ τι στο καλό έκανε εκείνη η γυναίκα με το μωράκι αγκαλιά πάνω και δίπλα στη σκηνή.. Ήμαρτον!! Βαρυκοΐα από βρέφος δεν λέει καθόλου..
Lacuna Coil: Με τις γνωστές τους γραβάτες, η Cristina και ο Andrea προσπάθησαν να ξεσηκώσουν το κοινό που περίμενε καρτερικά τους Iced Earth.. Αρκετά καλός ήχος (αν και σε σημεία το clipping ήταν αβάσταχτο), έπαιξαν κάποια κομμάτια που δεν πολυαναγνώρισα (από το καινούργιο δίσκο ίσως?) αλλά και παλιότερα με αποκορύφωμα το our truth, την διασκευή στο Enjoy the Silence των Depeche Mode, heaven's a lie και άλλα που δεν μπορώ να θυμηθώ αυτή τη στιγμή (είναι και νύχτα
).. Πάντως ομολογώ ότι τα κομμάτια των Lacuna Coil ακούγονται 1000 φορές πιο δυναμικά στο live παρά στα albums τους.. Δυστυχώς το line-up τους έφερε πριν τους Iced, όπου κάποιοι κάφροι φώναζαν "Iced Earth" λίγο πριν αποσυρθούν οι Lacuna.. Παιδιά μπράβο!!! Μας κάνατε ρεζίλι για ακόμα μια φορά..
Iced Earth: Όσοι τους είχαν δει στο Ρόδον στην ηχογράφηση του Alive in Athens, δεν θα περίμεναν καλύτερη απόδοση από τότε.. Όμως οι μπαγάσες μετά από δεν-ξέρω-και-γω πόσα χρόνια, παίζουν με την ίδια φλόγα.. Ο Schaffer είναι πραγματικός βράχος.. Έπαιζε επί 1 ώρα ατελείωτα riffάρες, o Smedley πρέπει να πήγε για επισκευή τα drums του μετά το live, ενώ ο Barlow έδειξε ότι οι ψηλές νότες δεν τον έχουν εγκαταλείψει ακόμα.. Τι να πρωτοθυμηθώ; Dark Saga, την τριλογία του Something, Pure Evil, Melancholy, Travel in Stygian,.... Απίστευτη δύναμη και η Ελλάδα τους πάει.. Δεν ξέρω αν ήταν marketing trick η λήψη του κοινού που έκανε ο Barlow με την κάμερα του, αλλά μάλλον στην Ελλάδα μοιάζουν σαν να βρίσκονται σπίτι τους.. Μπράβο βρε παιδιά!! Μοναδική παραφωνία ο lead κιθαρίστας που μας τρέλανε στις πράσινες.. Anyway, ο ήχος του ήταν χαμηλά άλλωστε..
Venom: Οι Venom έδειξαν ότι δεν ενδιαφερόντουσαν και πολύ για την σωματική ακεραιότητα των οπαδών μιας και άρχισαν με το Black Metal όπου έπεσε απίστευτο ξύλο μπροστά (φυσικά αστειεύομαι).. Δυστυχώς στα πρώτα τραγούδια έκατσα μπροστά με αποτέλεσμα να ταρακουνηθώ αρκετά.. Πολύ καλό show με pyros, πυροτεχνήματα και πολύ καλό ήχο.. Επιτέλους και ένα live των Venom με σοβαρή κιθάρα.. 7 gates of Hell, Antichrist, Welcome to Hell, Bloodlust.. Δυστυχώς η επόμενη μέρα ήταν εργάσιμη και αποχώρισα πριν την λήξη.. Απ' ότι έμαθα δεν έπαιξαν ιδιαίτερα πολύ.. Γενικά πάντως, όσοι είδαν παραταγμένες τις δεκάδες 4Χ12 καμπίνες των Venom θα περίμεναν τόνους db.. Τελικά ο ήχος δεν έσπαγε τύμπανα όπως και σε όλα τα συγκροτήματα.. Θα έλεγα ότι ήταν ένα ήσυχο festival..
Καλά περάσαμε!! Οι Maiden είναι κοντά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
