-ο καλυτερος τροπος να προσπερασεις ενα ποιηματακι ειναι να στειλεις ενα αλλο...ασε που τωρα ειναι ακομα hot το θεμα και εχω "ζητηση"..μεγαλεια ρε ρακενδυτε...-
Απογευμα.
Βαθια στο διαμερισμα ,
πεταμενα ρουχα ,παλια
και χρονος χαμενος.
Κουρασμενο , ασχημο προσωπο.
Στον καθρευτη
αρωστιαρικο κιτρινο φως -
απλυτα πιατα
και ανησυχα , μικρα
φοβισμενα παιδια.
Τηλεοραση,
"σσςςςς....κοιμαται ακομη...."
και ο νεροχυτης που παντα , παντα σταζει.
Μαραμενα λουλουδια
γωνιες και ποντικια.
Αδειες τσεπες ,
χαλασμενο μυαλο και ψεματα.
Ονειρα
στον ατμο μιας σιδερωστρας
Βλεπω μονο
ανθρωπινες σκιες
ξεχασμενες στους τοιχους
και το ιδιο αρρωστο κιτρινο φως.
Αργα το απογευμα στον καθρευτη
αρρωστιαρικο
κιτρινο
φως.
