Απο οτι βλεπω οι αποψεις ειναι πολλες και ενδιαφερουσες.. Απο την μικρη μου εμπειρια στα μαγαζια της Αθηνας, θελω να πιστευω οτι εχουν καλυτερεψει τα πραγματα απο παλιοτερα,σε σχεση με το ειδος των εμπορευματων, στην ποικιλια, κλπ.. Ο λογος ειναι απλος, ο μεγαλος ανταγωνισμος σε κανει αναγκαστικα να προσπαθεις να κρατησεις πελατεια οποια και αν ειναι αυτη, με οποια μεσα διαθετεις.. δεχομαι οτι λογω ενοικιων, χωρου και γενικης οικονομικης δυστοκιας ειναι δυσκολο να εχουν αλλα οργανα βιτρινα και αλλα στοκ, βαζοντας μεσα και το χαρατσι απο τους αντιπροσωπους, τα πραγματα στην Ελληνικη αγορα γινονται ακομα πιο δυσκολα. Παρατηρησα ακομα οτι παραδοσιακα δυσκολοι πωλητες , οπως βλεπε Κ......ς, εχουν αρχισει και ειναι πιο διαλακτικοι και πιο ανθρωπινοι..Θα συμφωνησω ακομα οτι υπαρχει ακομα ενας ψιλορατσισμος(δεν μου ηρθε αλλη λεξη) σχετικα με την ηλικια του αγοραστη, πχ εχω που ειμαι 33 ειναι πιο ευκολο να δοκιμασω μια ακριβη κιθαρα απο οτι ενας 17αρης ακομα και αν διαθετει τα λεφτα να την αγορασει επιτοπου..
ΤΩΡΑ επειδη διαβασα οτι ενας φιλος δεν εξυπηρετηθηκε απο ενα συγκκεριμενο μαγαζι θα του πω τα εξης, πχ. εαν ενδιαφερεσε για αγορα κιθαρας απλα αρχιζεις και παιζεις ακομα και με ολες τις κιθαρες του καταστηματος σε ΕΝΑ ενισχυτη και δεν θα σου πει κανενας τιποτα.. Οταν πας να ακουσεις ενισχυτες εαν μπεις χωρις την κιθαρα σου και πεις ηρθα για να ακουσω ενισχυτη ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ δεν θα ασχοληθει μαζι σου, γιατι ειναι φανερο οτι πηγες για music therapy και οχι με την προθεση να αγορασεις.. Αυτα ειναι βασικα πραγματα που πολλα παιδια δεν το καταλαβαινουν..
