Κοιτωντας το Θηριο απο μακρια
φτυνεις τον κορφο σου και ξυνεις τ απαυτα σου
μετα γελας , κοιτας αλλου και το ξεχνας
χτυπας με δυναμη ν ακουσεις την κοιλια σου.
Ετσι το χνωτο του καπνιζεις στα τυφλα
κι αν δεν το ξερεις τριγυρνας στην αγκαλια του
κλεινεις τα ματια στην αληθεια και ζητας
αφεση ταχα να σκορπισει τη σκια του.
Κι αν το κοιταζεις το Θηριο απο μακρια
δραπετης ρηγας στο παιχνιδι του καρε του
οταν θα στεκεσαι στα δοντια του μπροστα
δειξε καρδια
ή κλαμματα σαν δουλος χαρισε του.
