Συνέντευξη στην Κατερίνα Πατεράκη.
“Δεν είναι δικό μας το αμπέλι. Εμείς το καλλιεργούμε. Πρέπει να είσαι καλός διαχειριστής, αλλιώς είσαι σφετεριστής.”
Αυτή τη συνέντευξη την περίμενα πως και πως. Από τότε που, χρόνια πριν, έπεσε στα χέρια μου το «Βγάλε φτερά και πέτα» του, άγνωστου τότε σε εμένα, τραγουδοποιού Αντώνη Απέργη. Μαγική εμπειρία. Ακριβό υλικό, που δεν χόρτασα ποτέ να ακούω. Πάντα κάτι καινούριο υπήρχε να ανακαλύπτω σε κάθε άκουσμα.
Πέρυσι το χειμώνα, οι Δευτέρες στη μουσική σκηνή «Αλάβαστρο», ήταν εξίσου απολαυστικές. Ζωντανό κύτταρο επί σκηνής ο Αντώνης Απέργης μαζί με τον Κώστα Παυλίδη τη Λιζέττα Καλημέρη, και τους Welle Melle, άπλωναν τη μουσική στο χώρο με γενναιοδωρία και ξόδεμα απ το απόθεμα. Αληθινή ζωντανή μουσική. Μυσταγωγία και γλέντι μαζί. Καμία Δευτέρα ίδια. Καμία Δευτέρα λιγότερη από την προηγούμενη. Βραδιές που συνεχίστηκαν και φέτος, παρέα με τη Μάρθα Μαυροειδή. Στο Αλάβαστρο έγινε και η κουβέντα που ακολουθεί.
«Ξέρεις, πρώτη φορά δίνω συνέντευξη!” μου είπε. Ίσως γι’ αυτό, καθόλη τη διάρκειά της, δεν διέκρινα πουθενά «κρατήματα» και «προσεκτικές» κουβέντες.
Και δυστυχώς, είναι από τις σπάνιες εκείνες φορές, που η έντονη εκφραστικότητα ενός ανθρώπου, η ευγένεια και η καταλυτική του προσωπικότητα δεν στριμώχνονται εύκολα στο χαρτί.
Για όποιον έχει παρακολουθήσει την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια, είναι ξεκάθαρο ότι όσα λέει, τα εννοεί απόλυτα. Γιατί τα έχει κάνει πράξη, με το γνωστό κόστος που αυτό συνεπάγεται.
Καλλιτέχνης οξυδερκής και ξεκάθαρος στις απόψεις του, συνεπής και αυστηρός στις επιλογές του, ο Αντώνης Απέργης, είναι ένας ωραίος μάγκας.
Διαβάστε τη συνέντευξη στο Wiki του Κιθάρα:
http://wiki.kithara.gr/Αντώνης_Απέργης_-_Δεν_είναι_δικό_μας_το_αμπέλι
