"Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν και πώς σε θένε
Έχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί ψέματα λένε"
Εκεί πήγε το μυαλό μου.
Όσο για αυτό που διαπραγματεύεσαι στο ποίημα σου είναι κάτι ρεαλιστικό που δεν πρέπει να μας εφησυχάζει.
Το παιδί είναι καταλητικός παράγοντας για το μέλλον εκτός αυτού το παιδί είναι νέο μέλος στην κοινωνία
και δεν πρέπει να ταϊζετε μασημένες καταστάσεις που δεν οδήγησαν πουθενά παρά στο τίποτα. Ας αφήσουμε
το παιδί να οραματιστεί, να ελπίζει, να αγαπήσει, να δημιουργήσει.