Τώρα,
Σε σχέση με την εβδόμη μεγάλη και έβδομη μικρή.
Σε πρώτη φάση:
Συνήθως το πότε θα εμφανιστεί μια συγχορδία με έβδομη μεγάλη η μικρή έχει να κάνει με το σε ποια κλίμακα είναι το κομμάτι γραμμένο.
Για παράδειγμα αν έχουμε ένα κομμάτι γραμμένο στη D (Ρε Ματζόρε) σκάλα τότε αυτομάτως σημαίνει πως χρησιμοποιούμε τις νότες
Ρε-Μι-Φα#-Σολ-Λα-Σι-Ντο#-Ρε
Άρα αν θέλουμε να βάλουμε εβδόμη στην συγχορδία G (Σολ-Σι-Ρε), μένοντας αποκλειστικά στην Τονικότητα μας (δηλαδή την D) τότε αυτή θα είναι η Φα# άρα έβδομη μεγάλη (Σολ-Σι-Ρε-Φα#).
Ενώ στην ιδία Τονικότητα ( D ) αν θέλουμε αν βάλουμε έβδομη στην συγχορδία A (Λα-Ντο#-Μι) αυτή θα είναι η Σολ δηλαδή έβδομη μικρή.
Σε δεύτερη φάση μιλάμε για μετατροπίες, για αλλοιώσεις, για για για… μεγάλη ιστορία…
Τώρα από κει και πέρα κάθε τι, έβδομη ή όποια αλλοίωση, έχει το ρόλο της και χρησιμοποιείται, κάπως, ανάλογα για ποιο μουσικό σύστημα μιλάμε. Κλασική περίοδος, Τζαζ, Παραδοσιακό (και αν ναι Ποιο?) , Ρομαντική περίοδος, …, …, (τα αναφέρω λίγο άτακτα και όχι με χρονολογική σειρά).
Αυτά τα λίγα. Ελπίζω να μην σε μπερδεύω…