Ο Ρεχάγκελ μας έβαλε στον χάρτη του ευρωπαικού ποδοσφαίρου με παίκτες πολύ μικρότερης αξίας
από τους παλιότερους [βλέπε Δομάζος, Δεληκάρης, Παπαιωάννου, Σιδέρης,Σαργκάνης, Σαραβάκος, Μανωλάς, Μαύρος, κ.α].
Οι ομάδες του Ρεχάγκελ ήταν πάντα ομάδες του προπονητή με παίκτες εργαλεία, πολύ δουλειά και τακτικές για το αποτέλεσμα κυρίως.
Ο άνθρωπος έχει κερδίσει σαν προπονητής της εθνικής 1 κύπελλο Ευρώπης[για όσους ασχολούνται με το ποδόσφαιρο ξέρουν τι μεγάλη ιστορία ήταν αυτό], 2 προκρίσεις και πάει για τρίτη τι να λέμε τώρα.
Τώρα οι μόνοι παίκτες κλάσης που ξεχωρίζω στην Εθνική ομάδα είναι οι Τοροσίδης, Σειταρίδης, Κυργιάκος, και Μάτζιος ίσως. [ο Νίνης δεν έχει επαρκή αριθμό παιχνιδιών για να κριθεί αξιόπιστα αν και είναι μεγάλο ταλέντο].
Ο Αβραάμ είναι, κατά τι γνώμη μου, με τα όποια λάθη και τις γκέλες του, το καλύτερο κλασικό σέντερ μπακ ''σκούπα'' που έχουμε για τα δεδομένα του ποδοσφαίρου μας.
Προχθές η ομάδα μου άρεσε, μπορώ να πώ, γιατί έδειξε διάθεση και όρεξη να παίξει επιθετικά, δεν έπαιξε στατικά, έτρεξε πολύ και κάλυψε χώρους με εξαίρεση το τελευταίο 20λεπτο.