MACMISIAS KITHARAS ΑΠΑΝΤΑ

[MACMISIAS]

Ε ΓΕΡΟ ΧΙΠΠΥ

Εεε γέρο χίππυ ,τα τραγούδια σου γεράσαν σαν κι εσένα.
Εεε γέρο χίππυ , ο κόσμος τους δεν ήτανε για σένα.
Δεν θέλησε ποτέ του να αλλάξει,
τα στήθη μπρος στη φρίκη να προτάξει
κι απόμεινες μονάχος δυστυχώς,
άλλος ένας του περιθώριου γραφικός.

Εεε γέρο χίππυ ήταν όλα τότε αλλοιώς.
Εεε γέρο χίππυ περίμενες πως θα'τανε αλλοιώς.
Μα σ' έφαγαν και σένα των ανθρώπων τα πάθη
τα ίδια πάντα λάθη που κανείς δεν έχει μάθει,
απ 'αυτά να φτιάχνει κόσμους και ιστορία,
των αγγέλων μιά ουράνια μελωδία.

Ε....ε....γέρο χίππυ...
Ε....ε...γέρο χίππυ...

Τα μακρυά μαλλιά σου τώρα έχουν ασπρίσει
τα κόκκινα τα γένια σου κι αυτά έχουν ασπρίσει.
Τόσα χρόνια περάσαν μα δεν είδες το φως,
ούτε μπορείς να πεις πως έγινες πιο σοφός,
οι σύντροφοι σου από χρόνια πήραν άλλο δρόμο,
και σπέρνουν στο πλανήτη αγωνία και τρόμο.

Τώρα καμμιά φορά στη πόλη που σε συναντάω
όχι μόνο εσένα, πολλούς σαν κι εσένα συναντάω...
Όλοι τους έχουν κάτι θλιμμένο στη ματιά,
όλοι τους μου λένε πως κουράστηκαν πια,
δεν υπάρχει πια η σπίθα πουθενά δεν την είδα
αυτή που αλλοιώς λέγεται ελπίδα

Ε....ε....γέρο χίππυ
Ε....ε....γέρο χίππυ
Το κόσμο δεν θ'αλλάξεις ποτέ
το πολύ-πολύ να γίνεις διαφήμιση του ΟΤΕ...

Μελοποιημένο...

[MACMISIAS]

ΠΕΡΙ ΦΙΛΙΑΣ...

Ήσουν πάντοτε κοντά μου
σ'όλες τις αποτυχίες
τις μικρές μου δυστυχίες
που με ρίχναν στον γκρεμό.

Ότι ώρα και να ήταν
ήξερα πως θα σε έχω
μου'λεγες "θα σε προσέχω",
παρεούλα στο πιοτό.

Όμως κάποτε συμβαίνουνε κι αυτά
τα πράγματα έρχονται  λίγο ανάποδα.
Κι εκεί που σε ρίχνει η ζωή και σε πατάει,
σου στέλνει κι ένα δώρο να σου πει πως σ'αγαπάει.

Και τότε εσύ δεν είσαι πια κοντά
δεν μπορείς μαζί μου...
Πως ν' αντέξεις τόση χαρά...

Κι εχω πάντοτε στο μυαλό μου
και τα λέω συνεχώς στον εαυτό μου.
Κάτι λόγια σοφά...

Η λύπη σαν μοιράζεται είναι μισή λύπη
μα η χαρά όταν μοιράζεται , γίνεται διπλή χαρά.
Και εκεί είναι που δοκιμάζονται οι φίλοι,
εκεί κι αν τα θεμέλια είναι στερεά...

Στις λύπες λοιπόν εύκολη είναι η παρέα,
μα στις χαρές; Οι χαρές μου θα είναι και δικές σου;
Ή η ζήλεια θα τα σκατώσει όλα, άλλη μια φορά;

[MACMISIAS]

ΤΕΛΕΙΩΣΑ...

Δεν έχω τίποτα απόψε να σας πω.
Σταματήστε να διαβάζετε αυτή τη στιγμή!
Έρχονται στιγμές που νοιώθω πως θα τρελλαθώ.
Έρχονται στιγμές που δεν γεμίζει το άτιμο το χαρτί.

Δεν έχω τίποτα να σας συμβουλεύσω.
Ποιός από σας έτσι κι αλλοιώς δίνει μιά δεκάρα...
Για ότι κι αν πω για ότι κι αν σμιλεύσω,
ποιός θα νοιαστεί για τη δική μου τη φάρα;

Δεν έχω τίποτα για σας, δεν έχετε τίποτα για μένα.
Δεν σας ξέρω , δεν με νοιάζει η υπαρξή σας.
'Ολα τα όνειρά μου είναι  πεθαμένα.
Τα ονειρά σας τα κρατάτε μεταξύ σας...

Δεν είμαι ποιητής, δεν έχω άστρο.
Φτωχές οι εικόνες μου ,φτωχό και το λεξιλόγιό μου.
Κι είναι γελοίο που είμαι πρίγκηπας κλεισμένος σ'ένα κάστρο
και περιμένω μιά πριγκήπισσα να φέρει, τ' απολυτήριό μου.

Δεν είμαι μουσικός ούτε συνθέτης.
Γνωστές οι νότες μου τις έχεις ξανακούσει.
Της τέχνης τέκνο άτεχνο, ισχνό κι ένας επαίτης,
που τη Μούσα του παρακαλά με τάλαντο να τον λούσει.

Δεν έχω τίποτα για σας λοιπόν, έχω τελειώσει.
Κι αν κάποτε έγραφα κάτι συμπαθητικά τραγούδια,
μέσα μου κι αυτό το λίγο που'χα έχει λοιώσει.
Να ακόμα και τώρα δεν έχω μια εμπνευσμένη ρίμα!!! Θα πω "λουλούδια"...

Τελειώνω...Παρατήστε με...
Δεν μου βγήκαν τα πράγματα έτσι όπως τα ήθελα.
Με πρόδωσα... Με πρόδωσαν...Τελείωσα...

[gkou]

Όχι μόνο δεν τελείωσες ακόμα κύριε Μάκη, αλλά χρωστάς κι άλλα όμορφα κομμάτια, κι άλλες συγκλονιστικές διασκευές, κι άλλους αυθεντικούς στίχους στα άτομα που σε εκτιμούν και είναι πάντα μαζί σου!!!Κι εγώ το έχω νιώσει αυτό, αλλά ευτυχώς,είναι παροδικό, θα δεις...

[MACMISIAS]

Σ'ευχαριστώ Γεωργία μου και χρόνια πολλά για τα πρόσφατα γενέθλιά σου...

[MACMISIAS]

ΦΕΥΓΩ


Κάθε φορά τα ίδια,
μιά καινούργια αρχή,
σηκώνεσαι απ'το χώμα,
για να ξαναπέσεις στη γη.

Ατέλειωτο παιχνίδι,
ατέλειωτη υπομονή,
για κάποιους της ζωής ο κύκλος
για μένα κάθε στιγμή.

Κουράστηκα να εξηγούμαι
συνέχεια να με ρωτούν.
Βαρέθηκα ν'απολογούμαι
σ'αυτούς που με κατηγορούν.

Κι αν δεν υπάρχει μία θέση
στο κόσμο σας για μένα πια.
Βρήκα μιά που μου αρέσει
κι είναι στο μυαλό μου βαθειά.

Φεύγω, τη κάνω...σας βαρέθηκα πια!

Κάθε φορά τα ίδια,
μιά καινούργια αρχή,
σηκώνεσαι απ'το χώμα,
για να ξαναπέσεις στη γη.

Ατέλειωτο παιχνίδι,
ατέλειωτη υπομονή.
Στα δίνω όλα, στα χαρίζω
δεν έχω άλλη πια προσμονή.

[MACMISIAS]

ΕΝΑ ΜΙΝΟΡΑΚΙ ΧΑΡΩΠΟ

Ήταν εύκολο πάντοτε για μένα,
να μιλάω για ιστορίες που με θλίβουν.
Σε μινόρε τα τραγούδια μου γραμμένα,
να περιγράφουν όλα αυτά που με συνθλίβουν.

Μα το βρίσκω κάπως δύσκολο πια τώρα,
που η χαρά έχει φωλιάσει στη ψυχή μου.
Να εκφραστώ και να τη βγάλω όλη στη φόρα,
την ευτυχία που μου έδωσες ζωή μου.

Μ' ένα μινοράκι χαρωπό
θα στο πω, θα στο πω,
πόσο είσαι συ πολύτιμη για μένα.
Μ'ένα μινοράκι χαρωπό
θα στο πω,θα στο πω,
πως είσαι συ τα πάντα για μένα.
Μ' ένα μινοράκι χαρωπό,
ανάθεμ' αν υπάρχει πράγμα σαν κι αυτό...
Θα στο πω, πως σε περιμένω.

Βλέπεις οι συνήθειες δεν αλλάζουν,
η Μούσα μου μπλουζιάρα ήταν πάντα.
Μέσα μου φωνές που αλαλάζουν,
θε να με πάνε σε ακόμα μιά μπαλάντα.

Έμαθα που λες ο φτωχός
μόνο στη θλίψη μου να δίνω σημασία.
Κι απόμεινα ένας άνθρωπος μισός,
μ'αυτή... τη συναισθηματική...αναπηρία.

Μα...μ'ε...να... μινοράκι χαρωπό
θα στο πω, θα στο πω,
πόσο είσαι συ πολύτιμη για μένα
Μ'ένα μινοράκι χαρωπό
θα στο πω,θα στο πω
πως είσαι συ τα πάντα για μένα.
Μ' ένα μινοράκι χαρωπό,
ανάθεμ' αν υπάρχει πράγμα σαν κι αυτό...
Θα στο πω, πως σε περιμένω.

Προς μελοποίηση

Υ.Γ Αν και κάτι τριβελίζει το μυαλό μου μουσικά...

[MACMISIAS]

NEXT TOP MODEL

Ποιόν θ'αγαπήσεις πάλι απόψε;
Ποιός θα σου δώσει τα πιο πολλά;
Ποιός είν'αυτός που'χει στερήσει,
απ'τα μάγουλά σου το κοκκίνισμα;
Είναι η δόξα, ή το χρήμα;
Ότι κι αν είναι, είναι κρίμα.

Σε ποιόν θα δώσεις πάλι απόψε,
αυτό το άγουρο κορμί;
Που συνεχώς αδέξια γνέφει
και τάζει πόθους κι ηδονές.
Είναι η δίψα σου για φήμη,
αυτή που σβύνει κάθε μνήμη.

Θυμάσαι τότε που ήσουν απλά,
ένα κοριτσάκι με μπούκλες στα μαλλιά;
Τώρα τα φώτα σε τυφλώνουν,
άγρια χείλη, τα χείλια σου ματώνουν.

Φύγε όσο είναι καιρός.
Φύγε όσο υπάρχει ακόμα καιρός...

[Eddie~Maiden]

Φιλε MACMISIAS πολυ ωραιο και πολυ εφευρετικο ... αναφερει αξιες που εχουν χαθει στην εποχη μας!!

                                 KEEP WALKING

[MACMISIAS]

ΨΕΥΤΡΑΚΟΣ ΕΙΣΑΙ...

Τι έχω να σου πω, ν'ακούσεις...
Γιατί δεν με κοιτάς;
Σ'αρέσουνε τα λόγια τα γλυκά,
αυτά που είναι πασπαλισμένα,
με ζάχαρη από ψέμματα...

Σ' αυτά που θα σου πω,δώσε βάση.
Γιατί αδιάφορα σφυράς;
Σ' αρέσουν οι κουβέντες οι "σταράτες",
αρκεί για άλλους να μιλάς
και το δάχτυλό σου στα μούτρα τους να κουνάς...

Ψευτράκος είσαι, γι αυτό σε αγαπώ,
μιάς και το ψέμμα κρύβει τόση γοητεία.
Δωσ' μου αλήθειες, αν θες να σε μισώ,
αν το θέλεις, να με κρατάς σε αγωνία.

Τι έχεις βρε καρδιά μου κι όλο κλαις.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει από χθές.
Ψευτράκος είσαι, γι αυτό σε αγαπώ.
Και άσε τον κόσμο αυτό να το'χει, για κακό...

[MACMISIAS]

Φιλε MACMISIAS πολυ ωραιο και πολυ εφευρετικο ... αναφερει αξιες που εχουν χαθει στην εποχη μας!!

                                 KEEP WALKING

Ευχαριστώ πολύ φίλε Eddie!

[MACMISIAS]

ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΡΟΚ ΜΠΑΝΤΑ

Δεν κάνω για ροκ μπάντα δεν είμαι αρκετός,
Δεν έχω το attitude ,είμαι και λίγο χοντρός.
Και σαν τραγουδάω , τραγουδάω με τη φωνή μου κανονικά.
Δε κάνω για ροκ μπάντα είμαι φλώρος τελικά.

Δε κάνω για ροκ μπάντα δεν αντέχω τις ουσίες όπως εσύ,
Αφού να καταλάβεις δεν αντέχω ούτε καν το κρασί.
Και πόσο τους ζηλεύω τους ήρωές μου τους παιδικούς
Δεν κάνω για ροκ μπάντα , θα το ρίξω στα blues.

Σαν έπαιξα μιά δόση, σε μουσικές σκηνές
Σαν έπαιξα μιά δόση, σε μουσικές σκηνές.
Όλες κοιτάγαν το Θεοδόση
Κι εμένα καμμία απ’αυτές.

Κι ας ήμουν όλο πόζες, καταραμένου ποιητή.
Κι ας ήμουν όλο πόζες, καταραμένου ποιητή.
Με κέρναγαν γκαζόζες
Κι αυτόν γλυκό φιλί.

Οπότε το κατάλαβα και είπα Μάκη μην αγκομαχάς
Αφού είσαι γυαλάκιας, είσαι και καραφλομαλιάς.
Τι θέλεις εδώ μέσα , χέσε μέσα
Κι άντε γειά!

Ήθελα να’τανε αλλοιώς
Ήθελα να’μουνα θεός
Να γεμίζω αρένες,
Να πετάω  πένες

Τώρα μονάχος σαν και άλλους τραγουδοποιούς...
Δεν κάνω για ροκ μπάντα θα το ρίξω στα blues!

[MACMISIAS]

ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟ ΜΩΒ


Είναι κάτι στιγμές, παγωμένες, φοβερές
που σε κάνουν να λες, "δεν το πιστεύω".
Που το μέλλον σταματά, σ'ενα παρόν που σε σκορπά,
και σε κάνουν να λες, "δεν τη παλεύω".

Είναι κάτι στιγμές, που δε θέλεις να ζήσεις
το μυαλό σου θολό, τη καρδιά θέλεις να κλείσεις.
Είναι κάτι στιγμές, που σε παίρνει από κάτω,
είν' αυτές οι στιγμές, που δεν πάει παρακάτω...

Στιγμές από μωβ...

Αν ήταν να διαλέξω, το χρώμα μιας στιγμής
θα διάλεγα εκείνο, που είναι το χρώμα της ζωής.
Ποιό είναι μην με ρωτάς, ακόμα δεν το'χω δει
ελπίζω να το δω, τη κατάλληλη στιγμή...

[Αnthia]

Στιγμές από μοβ.......πολυαγαπημένο μου χρώμα!!!!!!!
Είναι όντως κάτι στιγμές που ΕΓΩ να δεις πόσο δεν τη παλεύω.....
Anyway,μου άρεσε  αυτό που μόλις διάβασα.Δεν ξέρω αν είναι μελοποιημένο αλλά οφείλω να σου πω
πως καθώς το διάβαζα μου βγήκαν τα εξής αυθόρμητα ....(χωρίς παρεξήγηση και προς Θεού δεν σε διορθώνω)

Θα διάλεγα εκείνο για χρώμα της ζωής.....

το μυαλό σου θολό ,τη καρδιά θες να κλείσεις.....

ποιο είναι μη ρωτάς .......


Οφείλω να σου πω επίσης πως μου αρέσει γενικά η δουλειά σου !

Να είσαι καλά

[MACMISIAS]

Σ΄ευχαριστώ πολύ Άνθια για τα καλά σου λόγια. Το μωβ είναι και για μένα πολύ ιδιαίτερο χρώμα. Καλοδεχούμενες οι ιδέες σου και μάλιστα μιά θα τη χρησιμοποιήσω σίγουρα. Καλό βράδυ! 

[Αnthia]

Ειλικρινά ανακουφίστηκα τώρα και χαίρομαι ιδιαίτερα....(το΄χα το άγχος μη τυχόν και παρεξηγηθείς....δεν στο κρύβω )

Καλό ξημέρωμα

Να ενημερώσεις όταν το μελοποιήσεις!!!!!

[MACMISIAS]

ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ...

Άλφα όπως, άσχημο πράγμα η συνήθεια.
Βήτα όπως, βολεύτηκα  να ζω χωρίς να ζω.
Γάμα όπως, γυρεύω  λέει πάντα την αλήθεια.
Δέλτα όπως, δειλιάζω όμως στα μάτια να τη δω...

Έψιλον όπως, εκείνη που αγαπούσα.
Ζήτα όπως, ζωή που δεν μπόρεσα να ζήσω.
Ήτα όπως, ο ήλιος που πάντοτε μισούσα
Θήτα όπως, θέλω που πίσω αναγκάστηκα ν'αφήσω...

Γιώτα όπως , ικανός για το καλό και το κακό.
Κάπα όπως, κουράστηκα από σχέσεις και φιλίες.
Λάμδα όπως, λιμάνι ψάχνω για να βρώ.
Μι όπως, μισόλογα και κούφιες ιστορίες...

Νι όπως ,  τα ναι που έπρεπε να πω.
Ξι όπως , ξύνω κάθε νύχτα τις πληγές μου.
Όμικρον όπως , ολοστρόγγυλο μηδενικό
Πι όπως, πονάνε χρόνια τώρα οι χαρακιές μου...

Ρο όπως , ρυάκι ακόμα η φαντασία μου.
Σίγμα όπως, σωπάσαν πια όλες οι φωνές.
Ταυ όπως, τέλος δεν έχει η ανοησία μου.
Ύψιλον όπως, ύλη και σώμα κι ενοχές...

Φί όπως , φωτιά σε όλα όσα με πνίγουν.
Χι όπως, χώμα και στάχτη στα μαλλιά.
Ψί όπως, ψυχή μου γιατί τις πόρτες δεν ανοίγουν;
Ωμέγα όπως, ώρα να τη κάνω πιά...

[papous]

Καταπληκτική ιδέα! Μου δίνεις την άδεια να το χρησιμοποιώ?

[anagnostis]

Καταπληκτική ιδέα! Μου δίνεις την άδεια να το χρησιμοποιώ?

Ειδικά αν ντυθεί με μια μελωδία ευτυχίας...MACMISIAS, ο συνάδελφός σου αμερικάνος, έπαιξε με τις νότες αλλά οι νότες είναι μόνο εφτά, πες του...Στα 24 γράμματα θέλει και κότσια...

Πανέξυπνο...

[MACMISIAS]

Καταπληκτική ιδέα! Μου δίνεις την άδεια να το χρησιμοποιώ?

Be my guest...!

Καταπληκτική ιδέα! Μου δίνεις την άδεια να το χρησιμοποιώ?

Ειδικά αν ντυθεί με μια μελωδία ευτυχίας...MACMISIAS, ο συνάδελφός σου αμερικάνος, έπαιξε με τις νότες αλλά οι νότες είναι μόνο εφτά, πες του...Στα 24 γράμματα θέλει και κότσια...

Πανέξυπνο...

Καμμιά φορά και λίγο θράσος χρειάζεται... Μ' αρέσουν τα παιχνίδια που δεν ξέρεις το τέλος. Σαν παιχνίδι ξεκίνησε και κάτι μου βγήκε τελικά...Να'σαι καλά!

[mantinada]

Πολύ πολύ καλό το παιχνίδισμά σου Μάκη!!

Καλό μας βράδυ!!

[MACMISIAS]

ΡΩΤΑΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ part 2


Ρωτάω για την αγάπη, μα κανείς δεν απαντά
ούτε καν κάνει το κόπο, την ερώτηση ν'ακούσει.

Μόνο ψάχνουν για αντικείμενα γυαλιστερά
κι ένα ultrex που θα κάνει αστραφτερά τα μαλλιά
σαν θα τα λούσει...

Ρωτάω για την αγάπη, με μια κιθάρα ακουστική
δίχως πιάνα , δίχως μπάσα, ούτε τυμπανοκρουσίες.

Αλλά με αυτό το τρόπο όταν ρωτάς τελικά,
τούτα τα θέματα δεν είναι θελκτικά,
αλλού είναι οι ουσίες...

Ζητάω μιά επιτροπή, για να μου πει,
μία απάντηση να δώσει.
Πριν το όνειρο χαθεί και ότι έχω στη ψυχή,
μου το σκοτώσει

Ζητάω μιά επιτροπή , για να μου πει
,εξιτήριο να δώσει.
Σ' αυτή την έρημη καρδιά, που την κρατάω στα σκοτεινά
 , ποιός θα την σώσει;

Ρωτάω για την αγάπη ,αλλά
αυτή η ερώτηση κανέναν δεν αφορά...
"Ρωτάω για την αγάπη" και "Eίσαι η μάγισσά μου",
μόλις δύο βαθμούς διαφορά...

[MACMISIAS]

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΛΑΕ

Αυτούς που σε προδώσανε πάλι θα προσκυνήσεις
"λαέ" μου, κατ'όνομα και μόνο.
Σε κάποιες εκλογές πάλι σημαίες θα κουνήσεις
γιατί συνήθισες πια το πόνο.

Η πλάτη σου στο βούρδουλα είναι μαθημένη
και νοιώθεις μια γλυκειά διαστροφή.
Μ' αυτούς που τη ματώνουνε είν' ερωτευμένη
κι ας την κοιτάν με τόση αποστροφή.

Τα ψέμματα στα πέρασαν χρόνια πολλά γι αλήθεια
και συ κοιτάς ακόμα το κουτί.
Σαν χάνος περιμένεις ν'ακούσεις παραμύθια
από ' ναν γραβατωμένο εκφωνητή.

Και δεν το ελπίζω πια , πως κάποτε θα ξυπνήσεις
μιάς και κοιμάσαι με μάτια ανοιχτά.
Τον ήλιο , τον αέρα σου, πίσω αν θα ζητήσεις
ή αν θα προσκυνάς τ'αφεντικά.

[rakenditos]

γεια! εχω χασει καποια επισοδεια αλλα εχεις μερικα πολυ ομορφα στιχακια εδω!! μπορουμε να ακουσουμε καπου το "γερο χιπυ"??

[MACMISIAS]

Δυστυχώς όχι ακόμα...Προς το παρόν μόνο στο σπίτι μου με την ακουστική μου...Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια , ρακένδυτε!