Κράτα μια σκέψη θηλυκή, μέσα στο ειναι σου που ψάχνεις κι αρρωσταίνεις
Φτύσε μια προσευχή υγρή, για την κατάρα που σου χάρισαν να έχεις
Κρύψου στα όχι που χουν πει, στα δήθεν στην υπερβολή, στα πρέπει
Τράβα ανεξίτηλη γραμμή, με της κιθάρας τη χορδή και τότε πες τους
Γεννήθηκα Παρασκευή στις 13 του μήνα, η μανά μου μια εκδοχή
σάρκα ηδονής στου Σατανά την πείνα . Παιδί δικό του εξ αρχής
σε παραστράτημα στιγμής, με μια κατάρα να κυλά στο αίμα
«Διάβολου κάλτσα η ζωή, και εγώ παιδί, δικό του σπέρμα»
Κάψε μια ανάμνηση τυφλή, βρες το άρωμα της στη βροχή, ξεκίνα
Βγες πίσω από τις καλαμιές, βάλε φωνή κέρνα κραυγές, ελπίδα
Πάρε αμπάριζα και πιες, τον φόβο τις αναστολές με μια τεκίλα
Τράβα ανεξίτηλη γραμμή, με της κιθάρας τη χορδή και τότε πες τους
