Συνεχώς ταξιδεύω
τόσα χρόνια στο δρόμο
η ζωή ακολουθεί
με σακάκι στον ώμο
πάντα θα ταξιδεύω
έτσι χωρίς σκοπό
ό,τι αγαπώ το παιδεύω
μα δεν κάνω κακό
ατελείωτος δρόμος
άγνωστη διαδρομή
η χαρά ή ο τρόμος
κυβερνούν τη στιγμή
πότε ευθεία πορεία
πότε χίλιες στροφές
η ζωή είναι εμπειρία
με χιλιάδες μορφες
ξημερώματα μόνος
χωρίς φώτα και λάμψη
με κυκλώνει ο πόνος
μα με σώζει η αγάπη
προς το μέσον της μέρας
στα μισά της ζωής
με ζυγώνει μια θλίψη
φυλακισμένης πνοής
πως περάσαν τα χρόνια
μήνες, μέρες, στιγμές
πως χαλάσαμε έτσι
με φθηνές αφορμές
στο καθάριο ποτάμι
ιδεών, σκέψεων,ευθύνης
ας κολυμπήσουμε πάλι
για λίγες ώρες γαλήνης
συνεχώς ταξιδεύω
μες στους δρόμους γυρνώ
την ψυχή μου ξοδεύω
τη ζωή προσκυνώ.
