Όταν βραδιάζει και σε ζήτω τρέμω στη σκέψη μα το Θεό
πως πάλι μόνος να κοιμηθώ δίχως ελπίδα δίχως σκοπό
Κοιτώ αστέρια στον ουρανό που έχουν εσένα για οδηγό
μα όσο όμως και αν πονώ δε θέλω να ‘ρθεις το ομολογώ
Αυτή η αγάπη έχει χαθεί μικρό αστέρι για μια στιγμή
που έχει σβήσει με ένα γιατί στης ένοχης σου τη σιωπή
Όταν βραδιάζει και σε ζήτω μάτι δεν κλείνω μα το θεό
στριφογυρίζεις σαν φονικό μες της καρδιάς τον πανικό
Στέλνω μια πλάνη αερικό να ψιθυρίσει το σ’ αγαπώ
μα πριν λυγίσω και πω και εγώ κλείνω τα μάτια και σε ξεχνώ
Αυτή η αγάπη έχει χαθεί μικρό αστέρι για μια στιγμή
που έχει σβήσει με ένα γιατί στης ένοχης σου τη σιωπή
