Η ζωή ζωγραφιά
Ζωγράφισα τον ουρανό
σ΄ένα λευκό χαρτί,
περπάτησα δυό δρόμους από κάτω,
και με δυό σκούρες πινελιές
έβαλα τη ζωή,
λίγο στους δρόμους ν΄ακουμπά,
λίγο να αιωρείται,
κάπου να ψαχνει το Θεό,
κάπου να γίνεται ένα
με τη γραμμή του δρόμου στον ορίζοντα.
Μια ηλιαχτίδα μπήκε κρυφά
απ' το παράθυρό μου,
ξεθώριασε τη ζωγραφιά
σ' εκείνο το σημείο,
που άγγιζε, η ζωή, της ευτυχίας το φώς.
Μα έβαλα πάλι στο κενό
μια ανέμου πινελιά,
νέα πνοή να δώσω στη ζωή,
την έδεσα στο φως και περιμένει,
στο φύσημα τ' ανέμου ν' απογειωθεί,
να κρατηθεί απ' την ευτυχία,
και ν' αποθεωθεί.
