Πολιτισμός…
Πολιτισμός… που σέρνει τους αιώνες
σε λογοπαίγνια κι αφίσες χορηγών…
σαν οδυρμός να βγαίνει από κρυψώνες
από κερκόπορτες εγκέφαλων, σοφών…
Πολιτισμός… σε πίστες με σφηνάκια,
πανηγυράκια και κλαρίνων αρπαχτές…
με ροκ, τζατζίκι μπόμπες και σουβλάκια
σε παραπόταμους με ξύλινες σκηνές…
Πολιτισμός… με κάκτους στα περβάζια
φόροι του αύριο… οι έπαινοι του χθες
μοίρα του αύριο… αμέτρητα γρανάζια
σε χέρια αρμόδιων, με βλέμμα απαθές…
Πολιτισμός… με λάμψη ηλεκτρονίων
κονσόλες ήχου και κοστούμια πλαστικά
τεμαχισμός τριχοειδών αγγείων
θα ’ναι το έργο σου… και βλέπουμε μετά…
Πολιτισμός… ποτήρια κολονάτα,
κουταλοπήρουνα, μιας χρήσης πλαστικά,
παχιά χαλιά, τα λόγια τα σταράτα
ανακυκλώθηκαν… μετρούν σε κυβικά…
Πολιτισμός…. κι ανίερες συμμαχίες
αποστροφές και ικεσίες ποσοστών,
αναζητούνται… λόγοι κι ιστορίες
μα το χαρμάνι, μοιάζει να ’ναι από μπετόν…
Πολιτισμός από μπετόν
και για προσόν οι γνωριμίες…
τροφή σου μόνη, το πλαγκτόν
κι όλα να μοιάζουν παρωδίες…
Πολιτισμός… μια λέξη άλλη
να περικλείει όλη τη λάμψη από το χθες
ήρθε ο καιρός που ζούμε πάλι
του ξεπεσμού την αντανάκλαση κι αν θες
μια λέξη άλλη… βρες…
