ΖΕΥΖΕΡΑ
Στου νησιού τις βόρειες εκκλησίες
Ασύχαστος αέρας έβρεχε αμαρτίες
Κι εσύ από κάμπια γίνεσαι νύμφη
Να σκάψεις στοές στων κλαδιών τη ρωγμή.
Ζεύζερα
Σε χάνω τη μέρα.
Στην νύχτα πιο πέρα
Σε νιώθω σαν αέρα
Ζεύζερα
Έρχεσαι επάνω μου σαν σφαίρα
Με τυλίγεις με χρυσόμαλλο δέρας
Και μου χαρίζεις της Αμάλθειας το Κέρας…
Ζεύζερα…
Σε σέρνει ο άνεμος με μια μεταξωτή κλωστή
Σε είδα να το σκας απ’ το κουκούλι την αυγή
Και έκλαιγα μες το δάσος μην καείς
Τις νύχτες σ’ έψαχνα σ’ αγριόξυλα να ‘ρθεις.
Ζεύζερα
Σε χάνω τη μέρα.
Στην νύχτα πιο πέρα
Σε νιώθω σαν αέρα
Ζεύζερα
Έρχεσαι επάνω μου σαν σφαίρα
Με τυλίγεις με χρυσόμαλλο δέρας
Και μου χαρίζεις της Αμάλθειας το Κέρας…
Ήσουν κάποτε ένα αυγό κι έγινες βασίλισσα
Πόσες φορές ήρθα γονατιστός και σου μίλησα
Κι όλα τα μαύρα λαμπερά στίγματα σου, μου χάρισες
Μα τέλη Αυγούστου, τέλειωσε ο καιρός και μ’ άφησες.
Ζεύζερα
Σε χάνω τη μέρα.
Στην νύχτα πιο πέρα
Σε νιώθω σαν αέρα
Ζεύζερα
Έρχεσαι επάνω μου σαν σφαίρα
Με τυλίγεις με χρυσόμαλλο δέρας
Και μου χαρίζεις της Αμάλθειας το Κέρας…
12/06/2006 Στίχοι: Φωτεινή (Aganippi)
