Ζω με μια ανάμνηση τρελή
που δεν την είχα φανταστεί
ότι γυρίζεις το κλειδί
και μπαίνεις μες στο σπίτι.
Το γέλιο σου ακολουθώ
κάνω πως παίζουμε κρυφτό
και σου σερβίρω ένα ποτό
και συ με λες αλήτη.
Ζω ακόμα στο μικρό μας δώμα
περιμένω να έρθεις να με πάρεις μακριά
κοιμάμαι ακόμα στο μικρό μας στρώμα
μα ξυπνώ με μια άδεια αγκαλιά.
Μηνύματα ερωτικά στο αυτί σου ψιθυρίζω
τυραννισμένος με φωνές δικές σου από πέτρα
κάνω πως σε έχω δίπλα μου γλυκά σε νανουρίζω
μα ξέρω πως με άφησες, πως είσαι μια ψεύτρα.
Φιλώ ακόμα τα υγρά σου χείλη
χαϊδεύω τη νύχτα τα μακριά σου μαλλιά
μα ανοίγω τα μάτια και βλέπω μια φίλη
μια μοναξιά πεισματάρα και μια άδεια αγκαλιά.
